Chlamydia trachomatis IgM IIF

Chlamydia trachomatis IgM IIF - badanie przeciwciał swoistych dla Chlamydia trachomatis (C, trachomatis) o zastosowaniu epidemiologicznym (wykrywanie przebytego zakażenia) i diagnostycznym (np. reaktywne zapalenie stawów, niepłodność). C. trachomatis jest wyłącznie ludzkim patogenem, jednym z najważniejszych drobnoustrojów wywołujących choroby przenoszone drogą płciową. Znanych jest 19 serotypów C.trachomatis. Serotypy A do C są przyczyną choroby oczu jaglicy; serotypy D-K są przyczyną zakażeń moczopłciowych, zapalenia spojówek, reaktywnego reumatycznego zapalenia stawów oraz zapalenia płuc noworodków; serotyp L1-L3 jest etiologicznym czynnikiem ziarnicy wenerycznej pachwin; serotypy D-K są najczęstszym bakteryjnym źródłem chorób przenoszonych drogą płciową. 70% tych zakażeń przebiega w sposób bezobjawowy lub z objawami łagodnymi. U kobiet zakażenia dróg moczopłciowych przez C. trachomatis prowadzą do: zapalenia szyjki macicy, zapalenia jajowodu, endometriozy, bezpłodności, zapalenia cewki moczowej, choroby zapalnej narządów miednicy mniejszej, ciąży ektopowej, reaktywnego zapalenie stawów, zapalenia okołowątrobowego, a w przypadku przeniesienia patogenu na noworodka do zapalenia płuc (20%) lub zapalenie spojówek (40%). U mężczyzn są najczęstszą przyczyną nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej (NGU) oraz porzeżączkowego (PGU) zapalenia cewki moczowej po leczeniu penicyliną, a także zapalenia najądrza, reaktywnego reumatycznego zapalenia stawów, zapalenia prostaty, zespołu Reitera, zapalenia odbytnicy i odbytu. C. trachomatis powoduje również zapalenie spojówek u osób obu płci, w których źródłem zakażenia jest basen kąpielowy. Diagnostyka serologiczna zakażenia Chlamydia trachomatis wykorzystująca pośrednią metodą immunofluorescencji opiera się na oznaczeniu trzech klasy przeciwciał – IgG, IgA i IgM. Wykrycie przeciwciał  wyłącznie w klasie IgG informuje o zakażeniu bez określenia czy w odległej przeszłości (nawet lata), czy aktualnie, choć od co najmniej 6 tygodni. Wykrycie przeciwciała IgM świadczy o pierwszych tygodniach zakażenia (od ok. 3 tyg.) Obecność przeciwciał IgA jest markerem aktywnego zakażenia przewlekłego. Przy czym IgM i IgA mogą być wykrywane równolegle. Interpretacji wyników należy dokonywać w kontekście obrazu klinicznego badanego.