BCG (Bacillus Calmette-Guérin)

BCG to szczepionka przeciwko gruźlicy zawierająca żywy, ale osłabiony (atenuowany) szczep bakterii Mycobacterium bovis, blisko spokrewnionej z prątkiem gruźlicy (Mycobacterium tuberculosis). Została opracowana na początku XX wieku przez francuskich naukowców – Alberta Calmette’a i Camille’a Guérina – stąd jej nazwa.

Zastosowanie:

• Profilaktyka gruźlicy – podawana głównie noworodkom i dzieciom w celu zapobiegania ciężkim postacią gruźlicy
• Leczenie nowotworów pęcherza – w niektórych krajach stosuje się ją w formie immunoterapii, gdzie stymuluje układ odpornościowy do walki z komórkami rakowymi.

Szczepionka BCG pobudza układ odpornościowy, aby organizm nauczył się rozpoznawać i zwalczać bakterie gruźlicy, bez wywoływania choroby. Podaje się ją zwykle w formie zastrzyku śródskórnego, często w ramię. Choć BCG nie zawsze chroni przed zakażeniem, znacznie zmniejsza ryzyko poważnych powikłań, takich jak gruźlicze zapalenie opon mózgowych. Skutki uboczne są zwykle łagodne: występuje miejscowe zaczerwienienie, owrzodzenie oraz charakterystyczna blizna w miejscu podania.