Czynnik Von Willebranda

Czynnik von Willebranda (vWF) to kluczowy składnik krwi, odgrywający istotną rolę w procesie krzepnięcia. Jest to duża glikoproteina, zbudowana z kilku podjednostek, których kodowanie odbywa się za sprawą genu zlokalizowanego na chromosomie 12. W krążeniu występuje zarówno w osoczu, jak i w ciałkach Weibel-Palade śródbłonka naczyń oraz w alfa-granulach płytek krwi.

Pełni on kluczową funkcję w adhezji płytek krwi, czyli ułatwia przyłączenie płytek krwi do uszkodzonych ścian naczyń krwionośnych, wiążąc się z kolagenem. Niedobór tego białka prowadzi do rozwoju choroby von Willebranda. 

Ponadto czynnik von Willebranda współpracuje z czynnikiem VIII, chroniąc go przed proteolitycznym rozkładem i umożliwiając prawidłowe krzepnięcie.

Czynnik von Willebranda jest również przydatnym wskaźnikiem w ocenie stanu pacjenta oraz planowaniu leczenia przed zabiegami chirurgicznymi lub przezskórnymi dotyczącymi zastawkowych schorzeń serca.

Dodatkowo vWF jest również istotny w chorobach serca, np. w przypadku stenozy aortalnej, gdzie jego niedobór może być wtórny do destrukcji białka przez turbulentny przepływ krwi.

Dzięki swojej wieloaspektowej roli vWF pozostaje przedmiotem intensywnych badań w medycynie i biologii krwi.