Dziedziczenie mitochondrialne

Dziedziczenie mitochondrialne - to rodzaj przekazywania informacji genetycznej niesionej przez materiał genetyczny zawarty w mitochondriach. Mitochondria zawierają DNA zwane mitochondrialnym (mtDNA), co odkryto w latach 60. XX wieku. Ten rodzaj dziedziczenia nazywany jest odmatczynym. Oznacza to, że informacja genetyczna niesiona przez mtDNA przekazywana jest tylko przez matkę na potomstwo.

W plemnikach zawartość mtDNA jest bardzo mała i nie jest przekazywana dzieciom, jednak ostatnie badania wskazują na pojedyncze przypadki dziedziczenia mitochondrialnego DNA ojcowskiego. Mitochondrialnie dziedziczą się niektóre choroby takie jak: MELAS, zespół Leigha, MERRF, NARP oraz choroba Kearnsa-Sayre’a, zespół Alpersa-Huttenlochera, zespół Pearsona. Matka, przekazująca potomstwu mtDNA może być tylko bezobjawową nosicielką wadliwego genu, natomiast choroba może dać objawy u jej dzieci.

Dziedziczenie mitochondrialne warunkuje przekazywanie mitochondrialnego DNA zarówno na męskie jak i damskie potomstwo, jednak tylko dziewczynki przekazują dalej mtDNA, wraz z wynikającymi z tego konsekwencjami. Prawdopodobieństwo wystąpienia choroby dziedziczonej mitochondrialnie jest podobne u kobiet i mężczyzn. Objawy chorób, pojawiające się jako wynik dziedziczenia mitochondrialnego, obecne są przede wszystkim w tkankach o wysokim zapotrzebowaniu energetycznym, jak mięśnie czy komórki nerwowe i należą do nich: drgawki, migreny, otępienie, udary, opóźnienie psychiczne.