ICD – Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób

Redakcja Diagnostyki


Udostępnij

ICD (ang. International Classification of Diseases) to skrót od angielskiej nazwy Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (w pełnym brzmieniu angielskim: International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems, czyli Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych). To przełożenie terminologii medycznej na kody jednakowo brzmiące w ponad 100 krajach. Taki sposób zapisu terminów medycznych w znaczący sposób ułatwia pracownikom ochrony zdrowia organizację pracy – stawianie rozpoznania i prowadzenie leczenia, ale i prowadzenie analiz statystycznych dotyczących chorobowości i umieralności oraz określenia kosztów wykonanych procedur.

ICD opracowane zostało przez ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Składają się na nie: klasyfikacja chorób, instrukcja kodowania i klasyfikacja procedur medycznych. Z uwagi na ciągle zachodzące zmiany w naukach medycznych klasyfikacja ICD poddawana jest co jakiś czas aktualizacji. W ten sposób specjaliści WHO dążą do zapewnienia pracownikom ochrony zdrowia jak najnowszego stanu wiedzy.

Obecnie w Polsce obowiązuje ICD-9, jeśli chodzi o procedury medyczne, i ICD-10 w przypadku chorób i problemów zdrowotnych. Jednak 1 stycznia 2022 r. WHO wydało najnowszą wersję ICD-11. W porównaniu z ICD-10, która zawiera niespełna 14,5 tys. kodów, w ICD-11 znajduje się ich znacznie więcej, bo aż 55 tys. Polska, podobnie jak i inne kraje, ma 5 lat na wdrożenie jedenastej wersji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i dostosowanie jej do systemu krajowego.

Składające się na ICD-10 kody mają oznaczenie alfanumeryczne LCC.X, gdzie:

  • C – cyfra,
  • L – litera,
  • X – podtyp, przybiera wartości od 0 do 7, 8 oznacza „inne”, 9 – bliżej nieokreślone (BNO).

Dla przykładu, kod I78.0 należy odczytywać tak:

  • I – Choroby układu krążenia,
  • 78 – Choroby naczyń włosowatych,
  • 0 – Dziedziczne, krwotoczne rozszerzenie naczyń włosowatych.

Z kolei kody tworzące ICD-9 opierają się na schemacie 00.0(000), gdzie:

  • pierwsze dwie cyfry odpowiadają grupie kodów związanej z poszczególnym rozdziałem,
  • cyfry występujące po kropce oznaczają poszczególne procedury lub ich techniki wykonania, może ich być od 1 do 4.

Dla przykładu, kod 23.1201 oznacza trepanację martwego zęba z zaopatrzeniem ubytku opatrunkiem.