Poród kleszczowy

Jest to zabieg wykonywany z zastosowaniem kleszczy położniczych, ułatwiający „wydobycie” dziecka z dróg rodnych kobiety, stosowany tylko wówczas, gdy jest już zbyt późno na wykonanie cięcia cesarskiego. Warunkiem wykonania zabiegu kleszczowego jest pełne rozwarcie szyjki macicy, odejście wód płodowych oraz brak możliwości podjęcia efektywnego parcia przez kobietę. Stosowany jest od XVI wieku i od początku był zabiegiem bardzo kontrowersyjnym.

Wskazaniami do przeprowadzenia porodu kleszczowego są:

• stan zagrożenia życia dziecka (oddzielone łożysko, zaburzony przepływ pępowinowy),
• osłabienie skurczów w czasie porodu i brak postępów w II jego fazie,
• zagrożenie zdrowia mamy (wady wzroku, choroby serca i neurologiczne),
• przedłużający się poród,
• zagrażające niedotlenienie płodu,
• brak rotacji główki dziecka wraz z niskim poprzecznym jej ułożeniem.

Przeciwwskazaniami do wykonania porodu kleszczowego są: niska masa dziecka lub jego nieprawidłowe położenie, brak możliwości urodzenia drogami natury (np. zbyt duży płód). 

Poród kleszczowy – konsekwencje

Zastosowanie zabiegu kleszczowego niesie ze sobą szereg konsekwencji zarówno dla matki jak i dla dziecka. U matki może skutkować:

• urazem mięśni macicy,
• szyjki macicy,
• pęknięciem pochwy,
• nietrzymaniem moczu i kału (uszkodzenie zwieracza odbytu).

U dziecka możliwymi powikłaniami są:

• otarcia,
• siniaki,
• odkształcenia główki,
• pęknięcie kości czaszki,
• porażenie splotu barkowego,
• uszkodzenie nerwu twarzowego,
• wewnątrzczaszkowe krwiaki i krwawienia. 

Poród kleszczowy a rozwój dziecka

Poród kleszczowy zakończony urazem głowy dziecka może mieć konsekwencje w postaci opóźnienia w rozwoju.