Remisja

Słowo „remisja”wywodzi się z języka łacińskiego. Remissiō należy tłumaczyć jako ‘zelżenie, słabnięcie’.

Na gruncie nauk medycznych pojęcie remisji odnosi się do wygaszenia objawów choroby na skutek wdrożonego leczenia lub samoistnie. Nie jest jednak tym samym, co ustąpienie symptomów (np. grypowych czy zatrucia pokarmowego). O remisji mowa w kontekście schorzeń, które nie są w pełni wyleczalne. Objawy więc znikają, ale w każdej chwili mogą ponownie się pojawić. Gdy lekarz mówi o chorobie w remisji, ma na myśli to, że choć schorzenie nie zostało wyleczone, to słabną objawy, które ono wywołuje. Przykładowo w chorobie nowotworowej guzy mogą być nadal wyczuwalne i widoczne, ale stają się mniejsze.

Remisja dotyczy schorzeń przewlekłych, takich jak:

• opryszczka,
• nowotwory,
• reumatoidalne zapalenie stawów (RZS),
• atopowe zapalenie skóry (AZS),
• choroby tarczycy (w tym choroba Hashimoto),
• przewlekła białaczka szpikowa,
• schorzenia natury psychicznej (np. schizofrenia).

Nawet w remisji konieczne jest stałe monitorowanie zdrowia i stosowanie zalecanego leczenia. W przeciwnym razie może dojść do progresji schorzenia.

Remisja może mieć dwie postaci:

• trwałą – objawy ustępują i nie nawracają do końca życia, lecz mimo to nie można powiedzieć o pacjencie, że wyzdrowiał,
• przejściową – objawy ustępują czasami zaledwie na kilka dni, a innym razem na wiele lat, po czym dochodzi do nawrotu symptomów choroby.

Nie zawsze remisja wiąże się z ustąpieniem wszystkich objawów. Mowa wówczas o remisji niepełnej. Oznacza to, że niektóre symptomy całkowicie ustępują (stale lub przejściowo), podczas gdy inne nadal towarzyszą pacjentowi.