Scyntygrafia MIBG

Scyntygrafia MIBG - badania scyntygraficzne stanowią obrazowe narzędzie diagnostyczne w dziedzinie endokrynologii od wielu lat. Zaleca się ich wykonanie w przypadkach, gdy tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny nie są wystarczające dla pełnej i jednoznacznej oceny patologii gruczołów endokrynnych. W praktyce, najczęściej wykorzystuje się scyntygrafię z 123I-MIBG, substancją radioaktywną o nazwie metajodobenzyloguanidyna. Procedura polega na podaniu 123I-MIBG dożylnie, a następnie rejestracji obrazu określonego narządu za pomocą gamma kamery połączonej z systemem komputerowym. Radiofarmaceutyk 123I-MIBG jest stosowany do lokalizacji guzów chromochłonnych, takich jak pheochromocytoma, zarówno w nadnerczach, jak i poza nimi, wraz z ich przerzutami. Jest również wykorzystywany do obrazowania neuroblastoma, paraganglioma, a także nowotworów takich jak rakowiaki (nowotwory przewodu pokarmowego) i rak rdzeniasty tarczycy. Widoczność tych guzów w badaniu jest uzależniona od ich zwiększonej aktywności hormonalnej.