Ślepota barw

Ślepota barw, potocznie zwana daltonizmem, jest chorobą genetyczną sprzężoną z chromosomem X, stąd schorzenie to dotyka głównie chłopców. Nazwa daltonizm pochodzi od nazwiska Johna Daltona. W zależności od objawów ślepotę barw dzieli się na: zaburzenia postrzegania kolorów, częściową ślepotę barw oraz całkowitą ślepotę barw.

Inne przyczyny to:

• zwyrodnienie plamki żółtej,
• atrofia nerwu wzrokowego,
• zwiększone ciśnienie śródczaszkowe,
• długotrwałe stosowanie leków,
• zatrucie alkoholowe,
• wiek.

Zaburzone odczytywanie barw jest wynikiem nieprawidłowego działania czopków w oku odpowiadających za rozpoznawanie barw.

Daltonizm, czyli ślepota czerwono-zielona, charakteryzuje się nierozpoznawaniem czerwieni (protanopia) lub zieleni (deuteranopia). Ograniczone postrzeganie kolorów, czyli trichromatyzm nieregularny, charakteryzuje się aktywnością wszystkich rodzajów czopków, natomiast mogą działać one z pewnym opóźnieniem, ponieważ są mniej czułe. Częściowa ślepota barw, czyli dichromatyzm (aktywne dwa rodzaje czopków) i monochromatyzm (aktywny jeden rodzaj czopków), pozwala na postrzeganie niektórych barw, ale nie całego ich wachlarza. Całkowita ślepota barw (achromazja, achromatopsja), charakteryzuje się brakiem działania wszystkich czopków, przez co chory widzi tylko w różnych odcieniach szarości. 

Ślepota barw – leczenie 

Nie istnieje skuteczna metoda leczenia ślepoty barw. 

Okulary na ślepotę barw 

Stosowane są okulary na ślepotę barw, które wyłącznie podwyższają kontrast i poprawiają komfort widzenia.