Tachypnoe

Tachypnoe to termin z języka łacińskiego, oznaczający zwiększoną częstotliwość oddechów. U zdrowego człowieka norma oddechów wynosi 12-15/min. Inne normy wyznaczone są dla dzieci, u których fizjologicznie oddechów na minutę jest więcej. W zależności od wieku dziecka normy oddechów kształtują się następująco: < 1r.ż. 30-40 /min, 2-5 r.ż. 24-30/min, 5-12 r.ż. 20-24/min, >12 r.ż. 12-20/min. Przyczynami fizjologicznymi tachypnoe mogą być wysiłek fizyczny lub też silne emocje. Patologiczne przyspieszenie częstości oddechów może być związane z gorączką, silnym bólem, dusznością, cukrzycą, zatruciem, anemią, chorobami układu oddechowego (infekcje, POChP, astma oskrzelowa) i in.

U dorosłych tachypnoe rozpoznaje się w przypadku przekroczenia wartości 30 oddechów/min, jednak już wzrost powyżej 20 oddechów/min może być objawem rozpoczynającej się niewydolności oddechowej w przebiegu chorób płuc lub chorób serca. U noworodków dla postawienia diagnozy przyjmuje się granicę 60 oddechów/min. U pacjentów pediatrycznych tachypnoe może wynikać z chorób pozapłacanych jak gorączka, niepokój, płacz. U noworodków urodzonych w terminie spotykamy się ze zjawisko przejściowego tachypnoe o samoograniczającym się charakterze (ustępuje po 48-72h), które wynika z opóźnionego wchłaniania wód płodowych z płuc noworodka. Każda sytuacja, w której dochodzi do zwiększenia częstotliwości oddechów, poza fizjologiczną, wymaga konsultacji lekarskiej.