Bar

Monitorowanie stężenia baru (Ba) we krwi lub w moczu może być wskazane u osób  przyjmujących medyczne preparaty baru lub eksponowanych na związki baru w środowisku zawodowym. W przyrodzie bar występuje najczęściej jako siarczan baru (baryt), stosowany w przemyśle farmaceutycznym i w medycynie oraz jako węglan baru. Toksyczność związków baru zależy głównie od ich rozpuszczalności w wodzie. Toksyczne są związki rozpuszczalne, nierozpuszczalne, jak, np. siarczan baru, są nietoksyczne. Siarczan baru w postaci papki stosowany jest jako czynnik kontrastujący (cieniujący) w obrazowaniu przewodu pokarmowego i jako proszek w kosmetyce do produkcji pudru. Wśród związków toksycznych należy wymienić chlorek barowy, azotan barowy, chloran barowy, octan barowy i węglan barowy. Narażenie zawodowe na związki rozpuszczalne baru występuje głównie w przemyśle stalowym, szklarskim, metalurgicznym i wydobywczym oraz w przypadku narażenia na pestycydy. Mechanizm toksycznego działania polega na wypieraniu potasu i wiązania anionów siarczanowych. Objawy kliniczne silnego zatrucia barem obejmują kurczowe bóle brzucha, nudności, wymioty, bradykardię, zwyżkę ciśnienia, osłabienie siły mięśniowej i zaburzenia oddychania. Laboratoryjnie stwierdza się zmniejszenie stężenia potasu we krwi. W przypadku monitorowania osób przyjmujących medyczne preparaty związków baru, materiał do badania należy pobierać przed przyjęciem kolejnej dawki.