tlo strony pacjenta
Znajdź badanie, pakiet lub artykuł

Beta-2-mikroglobulina w moczu

Kod badania: 214Kod ICD: M92

Kategoria badań

Toksykologia.

Choroby nerek

Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1-7 dni.

Opis badania

Beta-2-mikroglobulina w moczu. Ilościowe badanie wykorzystywane w różnicowaniu uszkodzenia kłębuszków nerkowych i uszkodzenia kanalików nerkowych oraz u osób narażonych na przekroczone stężenia rtęci i kadmu.

Więcej informacji

Badanie wykorzystywane w różnicowaniu uszkodzenia kłębuszków nerkowych i  uszkodzenia kanalików nerkowych oraz u osób narażonych na przekroczone stężenia rtęci i kadmu. Beta-2-mikroglobulina (B2M) jest drobnocząsteczkowym białkiem, składnikiem cząsteczki antygenu zgodności tkankowej HLA-1, kodowanym przez gen B2M. Występuje na powierzchni wszystkich komórek jądrowych i w większości płynów ciała. Ze względu na małą masę cząsteczkową, B2M  jest filtrowana przez nerki i następnie wchłaniana zwrotnie w cewkach nerkowych (prawidłowo w moczu występuje w  śladowych ilościach). W przypadkach zmniejszenia filtracji kłębkowej i niewydolności nerek dochodzi do wzrostu stężeń beta2-mikroglobuliny w surowicy. Zwiększenie wydalania białka z moczem może wskazywać na uszkodzenie kanalików nerkowych. W związku z tym parametr oznaczany w dobowej zbiórce moczu (i we krwi) jest wykorzystywany w różnicowaniu uszkodzenia kłębuszków nerkowych od uszkodzenia kanalików nerkowych, a także u osób po przeszczepie nerki,  w celu diagnostyki wczesnego odrzutu organu, a także u osób narażonych na wysokie stężenia rtęci i kadmu. Porównaj badanie nr 213.

wzrost: uszkodzenie kanalików nerkowych, odrzut przeszczepu nerki, leki (lit, cyklosporyna, cisplatyna, karboplatyna, antybiotyki aminoglikozydowe)

Opis badania

Więcej informacji