CA-50

Oznaczanie stężenia glikolipidowego antygen nowotworowego CA-50 (ang. Carbohydrate antigen 50) w surowicy,  jest stosowane przede wszystkim w diagnostyce i monitorowaniu terapii raka trzustki. Test identyfikuje we krwi określony rodzaj węglowodanów powierzchniowych (elementy antygenu Lewisa) zrzucanych przez komórki pewnych typów nowotworów, lecz obecnych również na komórkach prawidłowych. Antygeny tego typu nie są swoiste narządowo i ograniczone wyłączenie do komórek zmienionych nowotworowo.  Zastosowanie diagnostyczne CA-50 jest podobne do antygenu CA 19.9. W nowotworach przewodu pokarmowego, raku trzustki i jelita grubego, odsetki podwyższonych stężeń CA 50 i Ca 19-9 są podobne. Poza trzustką, CA 50 znajduje zastosowanie w diagnostyce raka jelita grubego i raków przewodu pokarmowego w ogóle, w tym, nowotworów przełyku. Podwyższony poziom CA-50 stwierdzany jest u chorych na marskość wątroby i nie nowotworowe choroby trzustki (około 18% chorych). Najogólniej, uważany jest za marker chorób układu pokarmowego, jednakże jego podwyższone stężenie obserwowane jest także w przebiegu innych schorzeń nowotworowych, m.in. raka płuca, nowotworów nerek, dróg rodnych: jajników, szyjki lub trzonu macicy; raka piersi; chłoniaka, czerniaka,  a u mężczyzn w raku  stercza. Wzrost stężenia CA-50 obserwowany jest  w przypadku niektórych chorób przebiegających ze stanem zapalnym: wrzodowych (wrzodziejące zapalenie okrężnicy), autoimmunizacyjnych oraz marskości wątroby etc.