Chlamydia psittaci, przeciwciała klasy IgG, IgM

Oznaczenie przeciwciał IgM i IgG stosowane w serodiagnostyce ornitozy (papuzicy). Ornitoza (papuzica, choroba ptasia, psitakoza) jest chorobą odzwierzęcą wywołaną przez zakażenie bezwzględnie wewnątrzkomórkową bakterią - chlamydią: Chlamydia psittaci. Bakteria obecna jest we krwi, w tkankach, wydalinach i innych materiałach zakażonych ptaków wyglądających zarówno na chore, jak i zdrowe. Człowiek zakaża się najczęściej od ptactwa domowego lub gospodarskiego (papugi, kanarki, gołębie, indyki, kaczki, kury) wskutek wdychania wysuszonego kału lub innych wydzielin ptaków, kontaktu z piórami zakażonych ptaków lub, rzadziej, wskutek dziobnięcia przez zakażonego ptaka lub drogą kropelkową od osoby chorej. Zakażenia na drodze kropelkowej przebiegają najciężej. Wrotami zakażenia jest układ oddechowy. Ch. psittaci przytwierdza się do nabłonka dróg oddechowych, a następnie drogą krwionośną rozprzestrzenia się do układu siateczkowo-śródbłonkowego. Dochodzi to wtórnej bakteriemii i zajęcia narządów wewnętrznych, najczęściej płuc, rzadziej serca, wątroby, OUN. Objawy ornitozy są niespecyficzne: zmęczenie, rozbicie, bóle mięśni i głowy, gorączka i dreszcze, niekiedy bóle brzucha, nudności, wymioty oraz krwawienie z nosa i światłowstręt. W drugim etapie choroby pojawiają się: ból w klatce piersiowej i suchy kaszel, krwioplucie i wysoka gorączka. Choroba  bywa błędnie diagnozowana jako ostra niewydolność oddechowa, zapalenie płuc lub posocznica.  Okres wylęgania choroby wynosi 5–15 dni, czas trwania 2-3 tygodnie, zdrowienie może przeciągać się do 6-9 tygodni. Ornitoza diagnozowana jest na podstawie badań serologicznych. O chorobie świadczy czterokrotny wzrost miana przeciwciał, wykazany dla pary surowic: z ostrej fazy choroby i z okresu rekonwalescencji.  Próbka z ostrej fazy choroby powinna być pobrana po wystąpieniu pierwszych objawów klinicznych, nie później niż 7 dni po ich wystąpieniu. Próbki od rekonwalescentów powinny być pobierane po 2 -4 tygodniach od zachorowania.