Chlamydia trachomatis DNA met. real time PCR, jakościowo

Identyfikacja Chlamydia trachomatis jakościową techniką PCR  w wymazie, przydatna w diagnostyce zakażeń szyjki macicy, cewki moczowej, oka, gardła i przewodu pokarmowego. Ch. trachomatis jest najważniejszym gatunkiem rodzaju Chlamydia. Chlamydie są małymi, gram ujemnymi bakteriami, obligatoryjnie wewnątrzkomórkowymi.  C. trachomatis jest wyłącznie ludzkim patogenem, jednym z najważniejszych drobnoustrojów wywołujących choroby przenoszone drogą płciową. Zmienność genetyczna C. trachomatis  jest przyczyną jej licznych tropizmów, a równocześnie trudności w wykrywaniu i w eradykacji. Spowodowana jest mutacjami w obrębie czterech zmiennych domen (VD1-4) genu omp I. Znanych jest 19 serotypów Ch.trachomatis. Serotypy A do C są przyczyną jaglicy, choroby oczu prowadzącej do ślepoty; serotypy D-K są przyczyną zakażeń moczopłciowych, zapalenia spojówek, reaktywnego reumatycznego zapalenia stawów oraz zapalenia płuc noworodków; serotyp L1-L3 jest etiologicznym czynnikiem ziarnicy wenerycznej pachwin; serotypy D-K są najczęstszym bakteryjnym źródłem chorób przenoszonych drogą płciową. 70% tych zakażeń przebiega w sposób bezobjawowy lub z objawami łagodnymi. U kobiet zakażenia dróg moczopłciowych Ch.trachomatis o serotypie D-K prowadzą do: zapalenia szyjki macicy, zapalenia jajowodu, endometriozy (w 40 procentach przypadków zapalenia szyki macicy wywołanej Ch.trachomatis), bezpłodności, zapalenia cewki moczowej, choroby zapalnej narządów miednicy mniejszej, ciąży ektopowej, reaktywnego zapalenie stawów, zapalenia okołowątrobowego, a w przypadku przeniesienia patogenu na noworodka do zapalenia płuc (20%) lub zapalenie spojówek (40%). U mężczyzn serotypy D-K są najczęstszą przyczyną nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej (NGU) oraz porzeżączkowego (PGU) zapalenia cewki moczowej po leczeniu penicyliną, a także zapalenia najądrza, reaktywnego reumatycznego zapalenia stawów (około 1 procenta mężczyzn z zapaleniem cewki moczowej spowodowanej C. trachomatis), zapalenia prostaty, zespołu Reitera, zapalenia odbytnicy i odbytu. Ch. trachomatis (D-K) powoduje również zapalenie spojówek u osób obu płci, w których źródłem zakażenia jest basen kąpielowy. Badanie wykorzystuje technikę reakcji łańcuchowej polimerazy-PCR, w której następuje powielenie materiału genetycznego drobnoustroju pobranego z wymazem. Metoda jest zdolna do wykrycia pojedynczych komórek bakterii. Charakteryzuje się  dużą czułością diagnostyczną  (56-100%) i bardzo dobrą swoistością (>99%). Istotnym elementem badania jest prawidłowe pobranie materiału za pomocą odpowiedniego zestawu. Materiałem do badania jest wymaz z: szyjki macicy, cewki moczowej, oka, gardła, odbytu. 

Jakość próbki, inhibitory reakcji amplifikacji.

Wynik dodatni: zakażenie Ch.trachomatis.