CMV (Cytomegalovirus) IgM w PMR

Oznaczenie w płynie mózgowo rdzeniowym (PMR) specyficznych przeciwciał IgM,  przydatne w diagnostyce chorób ośrodkowego układu nerwowego (OUN), związanych z zakażeniem  CMV. Wirus cytomegalii (cytomegalowirus; CMV; HCMV) należący do rodziny herpes wirusów, posiada zdolność pozostawania w organizmie w stanie uśpionym  (latencji) przez długi okres. Szacunkowo procent populacji zakażonej wirusem dochodzi do 60, a w populacji o niskim statusie ekonomicznym do 80%. Podstawowa diagnostyka laboratoryjna CMV opiera się na badaniach serologicznych we krwi. Jednakże CMV jest wirusem neurotropowym, należącym do ponad 100 wirusów stanowiących czynniki predysponujące do rozwoju chorób OUN, w tym zapalenia mózgu i opon mózgowych. Wysokie ryzyko powikłań ze strony OUN występuje zwłaszcza u płodu zakażonego CMV wertykalnie w okresie ciąży. Diagnostyka tego typu powikłań obejmuje również oznaczenia w PMR: badanie ogólne PMR (m.in. stężenie białka) i badania mikrobiologiczne PMR dotyczące oznaczenia specyficznych dla CMV przeciwciał w klasie IgG i IgM oraz molekularną identyfikację DNA wirusa metodą PCR. Metoda molekularne posiada wysoką czułość diagnostyczną i wartość rokowniczą w stosunku do manifestacji uszkodzeń OUN w przyszłości. Stwierdzenie obecności IgM swoistej dla CMV świadczy o świeżym zakażeniu. Badania PMR pozwalają na ocenę uszkodzenia bariery krew-mózg i na ocenę syntezy wewnątrzpłynowej (np. IgM). Zaleca się, by badanie PMR było uzupełnione o ocenę odpowiednich parametrów oznaczanych w krwi żylnej. Diagnostyka wykonywana jest na zlecenie lekarskie, a materiał pobierany  w warunkach szpitalnych.