Dopamina w DZM
Kategoria badań
Choroby sercowo-naczyniowe
Choroby nowotworowe
Inne hormony i metabolity
Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1-7 dni.
Opis badania
Dopamina z DZM. Oznaczenie dopaminy w dobowej zbiórce moczu, przydatne w diagnostyce przyczyn nadciśnienia tętniczego i nowotworów endokrynnych.
Przygotowanie do badania
Przeprowadzenie dobowej zbiórki moczu (DZM).
W dniu poprzedzającym badanie należy przygotować naczynie o objętości 2-3 litrów z dopasowaną zakrętką i podziałką umożliwiającą odczyt objętości. Zbiórkę dobową rozpoczyna się rano (przykładowo o 6:00), od drugiej dziennej porcji moczu (pierwszą należy odrzucić). Stabilizator (1 fiolka 10 ml 6N HCl) wlewany jest do pojemnika, w którym znajduje się porcja moczu rozpoczynająca zbiórkę. Gdy zebrana objętość moczu przekracza 1 l, do naczynia wlewana jest kolejna 10 ml porcja stabilizatora. Oczekiwane pH stabilizowanego moczu wynosi około 2. Mocz zbierany jest przez 24 h. Ostatnią porcję zbiórki stanowi pierwsza porcja porannego moczu z dnia następnego. Zbierany mocz przechowywać w chłodnym miejscu. Po zakończeniu zbiórki zmierzyć całkowitą objętość zebranego moczu. Po dokładnym wymieszaniu całości odlać porcję moczu do jednorazowego Pojemnika na mocz z nakrętką. W opisie pojemnika uwzględnić: imię i nazwisko badanego; czas rozpoczęcia i zakończenia zbiórki; całkowitą objętość zebranego moczu. Istotne jest odnotowanie użycia stabilizatora moczu: DZM + HCl. Próbkę dostarczać do laboratorium w możliwie najkrótszym czasie.
Uwaga! Jedna probówka stabilizatora HCl (10 ml) przeznaczona jest na 1 litr moczu. W przypadku badania u dziecka lub w innej sytuacji, w której spodziewana jest mniejsza niż 1 litr objętość dobowej zbiórki moczu, otrzymany HCl należy użyć proporcjonalnie. Roztwór HCl jest stężony, należy postępować ostrożnie przy jego rozlewaniu.
Kontakt
Przed badaniem konieczny kontakt z punktem pobrań
Dopamina w DZM - więcej informacji
Oznaczenie dopaminy w dobowej zbiórce moczu, przydatne w diagnostyce przyczyn nadciśnienia tętniczego i nowotworów endokrynnych. Dopamina, jest neuroprzekaźnikiem należącym do grupy katecholamin. Syntetyzowana jest głównie przez neurony ośrodkowego układu nerwowego, a poza tym w tkankach obwodowych: nerkach (kanalikach nerkowych i naczyniach krwionośnych), pęcherzykach płucnych i naczyniach płuc, trzustce i naczyniach krwionośnych serca. Jest stosowana jako lek w ostrej niewydolności nerek i chorobach serca. Odpowiada za wyższe czynności psychiczne, napęd ruchowy, koordynację i napięcie mięśni oraz regulację wydzielania hormonów: prolaktyny i gonadotropin. Niedoborem dopaminy są spowodowane charakterystyczne objawy choroby Parkinsona. Nieprawidłowości w jej funkcjonowaniu wiążą się z psychozami, depresją, ADHD itd. Dopamina oraz jej metabolit kwas homowanilinowy (HVA) są wydalane z moczem. W prawidłowych warunkach dopamina jest obecna w organizmie w niewielkich, wahających się stężeniach. Oznaczenie dopaminy pomocne jest w diagnostyce guza chromochłonnego (rodzaj nowotworu nadnerczy, czasem występujący poza tym narządem) lub innych nowotworów neuroendokrynnych , które produkują znaczne ilości dopaminy i innych katecholamin, powodujących utrzymujące się lub napadowe nadciśnienie tętnicze. Oznaczenie w krwi jest odbiciem chwilowego poziomu dopaminy, podczas gdy oznaczenie moczu obrazuje jej wydzielanie i metabolizm o dłuższym okresie. Przed przystąpieniem do 24 h zbiórki moczu, należy zgłosić się do Punktu Pobrań po odbiór stabilizatora. Stabilizator: 6N HCl, przechowywany w oznakowanych probówkach szklanych w objętości 10 ml, stosowany jest w proporcji: 10 ml (zawartość jednej probówki) na 1 l moczu. Stabilizator powinien być dodawany do naczynia zwierającego pierwszą porcję zebranego moczu.
Opis badania
Przygotowanie do badania
Więcej informacji
Artykuły powiązane
