Fosfor nieorganiczny w moczu

Pomiar stężenia fosforanów (ogólny symbol PO4) w moczu  - w próbce przypadkowej, a przede wszystkim w dobowej zbiórce moczu, DZM (porównaj badanie 278) jest pomocny w ustaleniu, czy niskie stężenie fosforanów w krwi (hipofosfatemia) wynika z utraty fosforanów przez nerki (na przykład w nadczynności przytarczyc, czy upośledzeniu funkcji cewek nerkowych), czy też niskie stężenie fosforanów ma inne przyczyny (komórkowy wychwyt fosforu lub upośledzone wchłanianie fosforu w jelitach). Hipofosfatemia w ciężkiej postaci czterokrotnie zwiększa ryzyko śmierci chorych leczonych na oddziałach intensywnej opieki medycznej.  W ustalonej  hipofosfatemii zależnej od pracy nerek,  dzienne wydzielanie fosforanów w moczu powinno być mniejsze niż 3,3 mmola na dobę (100 mg na dobę). Stosowane   jest również oznaczanie frakcyjnego  wydalania fosforanów (wymagana doborowa zbiórka), wyliczane ze stężeń fosforanów  w moczu i surowicy oraz  stężeń kreatyniny w moczu i surowicy.