nazwa badania
Gastryna
kod oferty
193
kod ICD
L33
kategoria badań
Choroby nowotworowe, Choroby przewodu pokarmowego
Gastryna - Krótko o badaniu
Gastryna. Diagnostyka zaburzeń wydzielania gastryny i wydzielania nadmiaru kwasu żołądkowego, przydatna głównie w diagnostyce gastrinoma i zespołu Zollingera-Ellisona.
Gastryna - Więcej informacji
Oznaczenie gastryny w krwi, przydatne w diagnostyce zaburzeń wydzielania gastryny i wydzielania nadmiaru kwasu żołądkowego, stosowane głównie w diagnostyce gastrinoma i zespołu Zollingera-Ellisona. Gastryna jest głównym hormonem żołądkowo-jelitowym, wytwarzanym przez komórki endokrynne G błony śluzowej żołądka oraz, w mniejszym stopniu, przez komórki G proksymalnej części dwunastnicy i przez komórki delta trzustki. Gastryna powstaje z preprogastryny (101 aminokwasów). Występuje w wielu formach, z których w krwi dominują trzy, różniące się długością szkieletu peptydowego i estryfikowanymi pochodnymi niektórych aminokwasów. Te formy to: big (G-34, 34 aminokwasy) - główna forma we krwi, little (G17) – najsilniej stymulująca wydzielanie kwasu żołądkowego i mini (G-14). Wskazaniem do wykonania badania stężenia gastryny są: podejrzenie zaburzeń wydzielania gastryny; nadmierne wydzielanie kwasu żołądkowego; diagnostyka gastrinoma, zespołu Zollingera-Ellisona i mnogiej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej typu 2(MEN2); hiperplazja komórek G i wrzód trawienny. Gastryna reguluje wydzielanie: kwasu żołądkowego, pepsynogenu, czynnika wewnętrznego, sekretyny, enzymów trzustkowych, żółci, a także stymuluje wzrost błony śluzowej jelit, przepływ krwi do żołądka oraz pobudza motorykę żołądka i jelit. Do czynników pobudzających wydzielanie gastryny zalicza się: obecność pożywienia w żołądku, aminokwasy (glicyna, tryptofan, fenyloalanina), peptydy i polipeptydy z rozkładanych w żołądku białek. Kwas żołądkowy oddziałując na komórki G hamuje wydzielanie gastryny na zasadzie ujemnego sprzężenia zwrotnego, co chroni przed nadkwasotą. Fizjologicznie stężenie gastryny zwiększa się z wiekiem. W postępowaniu diagnostycznym poziom gastryny należy odnosić do ilości wydzielanego równolegle kwasu żołądkowego. Oznaczanie gastryny znajduje główne zastosowanie w diagnostyce gastrinoma i zespołu Zollingera-Ellisona. Typowo, nowotwory te wiążą się z podniesionym poziomem gastryny, nasilonym wydzielaniem kwasu żołądkowego i wrzodami trawiennymi. Ze względu na nakładanie się podniesionych wartości stężeń gastryny w przypadku nowotwóru z zespołem Zollingera-Ellisona i w hipergastrynemii innego pochodzenia, wykonuje się dynamiczne oznaczenia gastryny po podaniu sekretyny (test sekretynowy), po infuzji wapnia lub po posiłku. Ze względu na specyficzność wydzielanych przez niektóre gastrinoma form gastryny (G-17, G-34), należy stosować testy rozpoznające różne formy gastryny.
Przygotowanie do badania
Badanie należy wykonywać na czczo, 12 godzin po ostatnim posiłku. Nie należy spożywać alkoholu na 24 godziny przed badaniem. Lekarz może zalecić odstawienie leków wpływających na pompę protonową na kilka dni przed badaniem.


Kontakt
Przed badaniem konieczny kontakt z punktem pobrań


Głodzenie
Na czczo (13-14 h), o 7.00-10.00, ostatni posiłek poprzedniego dnia o 18.00.
Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania
W ciągu 48 godzin w temp. 2-8 0C spadek stężenia gastryny dochodzi do 50%. Przeciwciała heterofine.