Herpes simplex virus 2 (HSV-2) IgG met. Western Blot

Test potwierdzający zakażenie odległe i/lub reinfekcję wirusem HSV-2. Wirusy opryszczki pospolitej: Herpes simplex 1 i 2 (HSV1 i HSV2 (zgodnie z systematyką: HHV 1 i HHV2, ang. human  herpesvirus 1 i 2) należą do wirusów DNA, posiadających dwuniciowy DNA (dsDNA). Infekcja pierwotna HSV zachodzi najczęściej w dzieciństwie i przebiega bezobjawowo, po czym wirusy pozostają w formie latentnej w obrębie zwojów nerwowych. Pod wpływem czynników zewnętrznych (stres, przeziębienie, miesiączka, uraz mechaniczny) HSV może ulegać reaktywacji i powodować charakterystyczne wypryski lub pęcherzyki w obrębie jamy ustnej, na wargach oraz w obrębie narządów płciowych. W rzadkich przypadkach infekcja HSV1/2  może powodować zapalenie rogówki lub, znacznie rzadziej, wywołać opryszczkowe zapalenie mózgu. Na ogół, ze względu na tropizm tkankowy, zmiany wywołane przez HSV 1 plasują się w  obrębie ust i twarzy, podczas gdy zmiany związane z HSV 2 dotykają narządów płciowych, okolic narządów płciowych i odbytu. W trakcie infekcji HSV 1/2 wytwarzane są przeciwciała swoiste dla antygenów elementów wirusów: białek kapsydu i otoczki oraz białek wewnętrznych wiriony. Wspólne epitopy antygenów HSV-1 i HSV-2  powodują wysoką międzygatunkową reaktywność krzyżową powstałych przeciwciał, co uniemożliwia rozróżnienie zakażającego gatunku za pomocą testów serologicznych metodą  ELISA. Identyfikacja HSV 2  jest istotna w przypadku zakażeń o słabych lub nietypowych objawach, gdyż stanowią zagrożenie dla  partnerów seksualnych i noworodków (przeniesione od matki). Współczynnik śmiertelności u nieleczonych niemowląt z rozsianymi zakażeniami HSV, przekracza 80%. U leczonych możliwe jest  trwałe upośledzenie neurologiczne. Test Western Blot w kierunku zakażenia HSV 1 i 2 pozwala na precyzyjne rozróżnianie HSV 1 i HSV 2,  wskazując na obecność u badanego przeciwciał IgM/IgG swoistych dla określonego gatunku wirusa. O infekcji  HSV 1 świadczy obecność przeciwciał swoistych dla glikoproteiny C-1 (gC-1) i G-1 (gG-1); o infekcji HSV 2  obecność przeciwciał swoistych dla glikoproteiny G-2 (gG-2). Wirusowo specyficzne przeciwciała IgG utrzymują się przez długi czas. Podczas ponownego zakażenia (reinfekcji) często obserwuje się wzrost ich poziomu.