Identyfikacja Mycobacterium sp. test niacynowy (etap)

Test niacynowy stosowany jest w identyfikacji prątków gruźlicy w hodowlach materiału pobranego od pacjenta. Złotym standardem w identyfikacji prątków  jest posiew materiału na podłoże hodowlane.
Materiał kliniczny posiewany jest na podłoże stałe Loewensteina-Jensena.
Znaczenie diagnostyczne na tym etapie posiada szybkość wzrostu kolonii i ich zdolność do tworzenia pigmentu (chromogenność). Chromogenne prątki „atypowe” stanowią grupę prątków innych niż gruźlicze, zwaną MOTT (ang.
Mycobacteria 0ther Than Tuberculosis). Test niacynowy wykonywany jest w przypadku, gdy uzyskane z materiału kolonie nie wytwarzają pigmentu, czyli są prątkami niechromogennymi. Test przeprowadzany jest dla  odróżnienia M. tuberculosis od pozostałych prątków. Dodatni wynik testu świadczy o obecności prątków gruźlicy.