IgG1-4, zestaw podklas

Ilościowe oznaczenie metodą nefelometryczną podklas IgG1-4 przeciwciał klasy IgG. Ludzka immunoglobulina klasy G (IgG) posiada cztery podklasy: IgG1, IgG2, IgG3 i IgG4, różniące się szczegółami budowy chemicznej i funkcjami biologicznymi: rozpoznawaniem antygenów, aktywacją układu dopełniacza oraz powinowactwem do receptorów komórkowych i rozpuszczalnych. Przeciwciałom IgG1 i IgG3 przypisywane jest silne działanie prozapalne. IgG4 w reakcjach alergicznych typu I uważana jest za przeciwciało przeciwzapalne, o działaniu ochronnym, zaangażowane w mechanizmy tolerancji, w tym, reakcje stymulowane przez swoistą immunoterapię alergii zależnej od IgE (obserwuje się wtedy wzrost stężenia IgG4). Główną funkcją przeciwciał podklasy IgG4 jest w tych przypadkach ingerencja w nieprawidłową odpornościową odpowiedź zapalną, wynikającą z aktywacji układu dopełniacza, następującą w alergii zależnej od IgE i w chorobach pasożytniczych. Przyjęto, iż wielkość stosunku stężeń przeciwciał IgE i IgG4 jest miarą prawdopodobieństwa reakcji alergicznej:  prawdopodobieństwo jest wysokie przy wysokiej wartości  IgE/IgG4 i niskie przy niskiej wartości IgG4/IgE. Z drugiej strony, w autoimmunizacyjnych, narządowych lub wielonarządowych, chorobach związanych z nadmiarem IgG4 – IgG4-RD (z ang. IgG4-related disease), w których stężenie  IgG4 może wzrastać nawet 25 krotne, obserwowane jest intensywne zapalenie limfoplazmatyczne (m.in. stwardniające zapalenie trzustki, autoimmunologiczne zapalenie trzustki (AIP), stwardniające zapalenie dróg żółciowych, pseudoguzy zapalne wątroby). Skuteczna terapia tych chorób kortykosteroidami powoduje spadek stężenia IgG4. Bezwzględne zmiany stężenia poszczególnych podklas IgG oraz zmiany wzajemnego stosunku ich stężeń lub proporcji do stężeń  immunoglobulin innych klas (np. IgE) są charakterystyczne dla określnych stanów chorobowych i stanów fizjologicznych. IgG1 stanowi 60-70% puli całkowitej IgG, IgG2 15-20% , a IgG3 i IgG4 po ok. 10%. Obniżone stężenie IgG1 najczęściej jest wynikiem uogólnionego niedoboru immunologicznego. Selektywny niedobór IgG2 wiąże się z podatnością na zakażenia wirusowe i bakteryjne, obniżenie poziomu IgG2 i IgG3 obserwuje się u chorych na nawracające zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, a IgG3 w zakażeniach wirusowych dróg moczowych. Niskie stężenie IgG4 towarzyszą przewlekłym chorobom  oskrzelowo-płucnym i rozstrzeniu oskrzeli. Oznaczanie IgG4  (wraz z IgG2) wykonywane jest w specjalistycznej diagnostyce niedoborów immunologicznych. Nieprawidłowe stężenia poszczególnych podklas IgG  stwierdzane są w przebiegu chorób autoimmunizacyjnych, neurologicznych oraz zakażenia HIV.

Wzrost stężenia: IgG4: skuteczna immunoterapia zależnej od IgE alergii na niektóre alergeny (np. jady owadów); choroby związane z nadmiarem IgG4 – IgG4-RD, stymulacja monoklonalna, stymulacja poliklonalna.

Spadek stężenia: IgG1: niedobór immunologiczny; IgG2: podatność na zakażenia wirusowe i bakteryjne, zakażenie bakteriami otoczkowymi; IgG2 i IgG3: nawracające zakażenia górnych dróg oddechowych; IgG3: wirusowe zakażenia dróg moczowych; IgG4 przewlekłe choroby oskrzelowo płucne i rozstrzenie oskrzeli, zakażenie bakteriami otoczkowymi; IgG4: skuteczne leczenie kortykosteroidami.  

Wzrost stężenia: IgG4: skuteczna immunoterapia zależnej od IgE alergii na niektóre alergeny (np. jady owadów); choroby związane z nadmiarem IgG4 – IgG4-RD, stymulacja monoklonalna, stymulacja poliklonalna.

Spadek stężenia: IgG1: niedobór immunologiczny; IgG2: podatność na zakażenia wirusowe i bakteryjne, zakażenie bakteriami otoczkowymi; IgG2 i IgG3: nawracające zakażenia górnych dróg oddechowych; IgG3: wirusowe zakażenia dróg moczowych; IgG4 przewlekłe choroby oskrzelowo płucne i rozstrzenie oskrzeli, zakażenie bakteriami otoczkowymi; IgG4: skuteczne leczenie kortykosteroidami.