IgG4 sp. F1 - białko jajka

Spośród czterech podklas immunoglobulin G (IgG), IgG4 występuje w surowicy zdrowego człowieka w najmniejszej ilości, choć posiada unikalne właściwości biologiczne. Jej synteza jest inicjowana przez powtarzającą się ekspozycję na określoną substancję – antygen. IgG4 jest niezdolna do aktywacji klasycznej drogi dopełniacza i nie tworzy kompleksów immunologicznych. Posiada zmienny fragment łańcucha Fab wiążący antygen (alergen) oraz zdolność wiązania via fragment Fc innych cząsteczek IgG4,  cząsteczek innych podklas  IgG oraz komórkowych receptorów FcyR. Może działać jako przeciwciało neutralizujące lub blokujące, chroniąc organizm przed poważnymi reakcjami alergicznymi zależnymi od przeciwciała IgE wywoływanymi przez alergeny pokarmowe lub wziewne. Pełni więc rolę ochronną i przeciwzapalną, prowadząc do tolerancji immunologicznej. W warunkach przewlekłej, lecz pozostającej pod kontrolą stymulacji antygenowej, angażującej  limfocyty typu Th2, poziomy IgG4 w tkankach i w surowicy ulegają podwyższeniu. Na odwrót, przełamaniu tolerancji alergenu towarzyszy wysoki poziom odpowiedzi typu Th2 związany z brakiem supresji TH2-zależnej produkcji IgE. Swoista immunoterapia alergenowa prowadzi do spadku stężenia swoistych IgE i wzrostu stężenia  IgG4 pełniącej rolę przeciwciała blokującego w kolejnej ekspozycji na ten alergen. Profil alergenowej swoistości współistniejących ze sobą IgE i IgG4 jest w takich przypadkach porównywalny, a wzrost  stosunku ich stężeń (IgG4/IgE) wiąże się z niższym prawdopodobieństwem objawów alergicznych na alergen. Monitorowanie skuteczności  immunoterapii alergii w oparciu o stężenie alergenowo swoistej IgG4 powinno obejmować pomiar stężenia wyjściowego IgG4 przed leczeniem i  w trakcie lub po zakończeniu immunoterapii.