Immunofiksacja (A, G, M, kap, lam) w moczu

Immunofiksacja moczu, monitorowanie  lekkich i ciężkich łańcuchów przeciwciał. Immunofiksacja białek surowicy, moczu lub płynu mózgowo-rdzeniowego jest metodą czulszą niż tradycyjna elektroforeza białek w żelu agarozowym. Weryfikuje obecność patologicznego białka wykazanego wstępnie w rozdziale elektroforetycznym, co jest istotne dla identyfikacji białek monoklonalnych  w gammapatiach monoklonalnych. Immunofiksacja moczu pozwala na jakościową charakterystykę białka monoklonalnego przez ustalenie rodzaju łańcuchów ciężkich: alfa a,  gamma g , mi m oraz lekkich: kappa k i lambda l. U ok. 65% chorych na szpiczaka plazmocytowego, posiadających w surowicy białko monoklonalne, obecność łańcuchów lekkich stwierdzana jest również w moczu, w postaci białka Bence’a-Jonesa. W moczu i surowicy 20 % chorych na szpiczaka plazmocytowego stwierdza się wyłącznie obecność lekkich łańcuchów kappa k i lambda l.  Wartość  stosunku wolnych łańcuchów kappa do łańcuchów lambda wskazuje na obecność monoklonalnych wolnych łańcuchów lekkich i stanowi czynnik ryzyka w łagodnej gammapatii monoklonalnej o nieokreślonym znaczeniu (z ang. monoclonal gammopathy of undetermined significance, MGUS). Test immunofiksacji moczu tą techniką pozwala na jakościową charakterystykę białka monoklonalnego przez ustalenie rodzaju łańcuchów ciężkich: a, g, m , lekkich: kappa k i lambda l oraz wolnych lekkich kappa  i lambda. Wskazaniem jest podejrzenie szpiczaka mnogiego, gammapati monoklonalnych w chorobach hematologicznych, chorobach nowotworowych, chorobach wątroby, amyloidozie, makroglobulinemii Waldenstroma i łagodnej gammapatii monoklonalnej o nieokreślonym znaczeniu (z ang. monoclonal gammopathy of undetermined significance, MGUS).