Inhibitory czynnika VIII met. Bethesda

Oznaczenie miana inhibitora czynnika VIII, autoprzeciwciał specyficznych w stosunku do czynnika VIII. Autoprzeciwciała, zwykle klasy IgG (podklasy IgG4  lub IgG1+4), są przyczyną nabytej hemofilii typu A. Występowanie inhibitora prowadzi do obniżenia poziomu czynnika VIII we krwi i powoduje niebezpieczne krwawienia, między innymi  z dróg moczowych, dróg oddechowych, przewodu pokarmowego, jamy brzusznej, związane z zaburzeniem procesu krzepnięcia krwi. Wytworzenie autoprzeciwciał wiąże się z wieloma czynnikami,  do których należą: ciąża, choroby autoimmunologiczne, choroby zapalne jelit, choroby skóry, choroby dróg oddechowych, cukrzyca, ostre zapalenie wątroby typu B i C  oraz nowotwory i reakcje na leki. U 50% chorych na nabytą hemofilię występują przeciwciała idiopatyczne nie związane z żadną jednostką chorobową. Przeciwciała mogą również rozwinąć się u chorych na wrodzoną hemofilię na skutek suplementacji profilaktycznej czynnika VIII. Zobacz również badanie: Czynnik krzepnięcia VIII, aktywność.

Brak.

Stany i choroby wpływające na powstawanie inhibitora: ciąża, choroby autoimmunologiczne:  między innymi reumatoidalne zapalenie stawów, idiopatyczne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, Myasthenia gravis, stwardnienie rozsiane; choroby zapalne jelit: wrzodziejące zapalenie jelita grubego; choroby skóry: pęcherzyca (pemphigus); choroby dróg oddechowych: astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc; reakcja alergiczna na leki: pochodne penicyliny, sulfonamidy, fenytoinę, chloramfenikol, metylodopę, interferon alfa, fludarabinę, szczepionkę BCG; cukrzyca; ostre zapalenie wątroby B i C;  nowotwory – guzy lite (płuc,  prostaty, jelita, trzustki, żołądka, głowy i szyi), czerniak, nowotwory piersi, szyjki macicy, nerek, nowotwory hematologiczne (szpiczak mnogi, przewlekła białaczka limfatyczna, mielofibroza, zespół mielodysplastyczny); przetoczenia krwi.