Kiła (Treponema pallidum), monitorowanie leczenia

VDRL jest testem wykorzystywanym do weryfikacji dodatnich lub niejednoznacznych wyników badań przesiewowych w kierunku kiły uzyskanych testem USR. Badanie ilościowe stosowane jest do oceny skuteczności leczenia kiły. Treponema pallidum (krętek blady) jest bakterią będącą czynnikiem etiologicznym choroby wenerycznej, kiły. Test VDRL  (ang. Veneral Disease Research Laboratory) mikroskopowy test  kłaczkowania – należy do klasycznych , reaginowych testów kłaczkujących,  używanych w diagnostyce przesiewowej zakażeń T. pallidum. W VDRL funkcję substytutu antygenu bakteryjnego uczestniczącego w reakcji kłaczkowania (reakcji wytrącania osadu w formie kłaczków) z surowicą badanego, pełni kardiolipina. Kardiolipina jest jednym z antygenów krętka, lecz występuje także w komórkach eukariotycznych. Test odznacza się wyższą specyficznością w porównaniu do testu USR, lecz również posiada wysoki wskaźnik wyników fałszywie dodatnich, m.in. w przebiegu ciąży, tocznia i zakażeń. Wynik dodatni testu  wymaga weryfikacji bardziej swoistymi odczynami. Stosowane są  swoiste testy krętkowe: FTA ABS,  TPHA, TPI. Czułość diagnostyczna testu wynosi 70-80% dla kiły pierwszorzędowej i blisko 99-100% dla drugorzędowej. Dodatni wynik testu obserwowany jest już 6 tygodni od zakażenia. Po skutecznym leczeniu kiły, VDRL ustępuje jako jeden z pierwszych odczynów. Wynik może być wyrażony w sposób jakościowy, bądź ilościowy z podanym mianem. Badanie ilościowe wykorzystywane jest w ocenie skuteczności leczenia, której towarzyszy obniżenie miana.

Wynik dodatni: wyleczona lub aktywna kiła (zakażenie krętkiem bladym).

Wynik dodatni: wyleczona lub aktywna kiła (zakażenie krętkiem bladym).