Listeria monocytogenes, IgA met. IIF

Diagnostyka liesteriozy - wykrywanie przeciwciał klasy IgA w surowicy i osoczu met. immunofluorescencji pośredniej (IIF). Pałeczka Listeria monocytogenes (L. monocytogenes), etiologiczny czynnik listeriozy, jest jednym z najbardziej zjadliwych patogenów przenoszonych przez żywność. Istotną cechą chorobotwórczych gatunków rodzaju Listeria jest zdolność do namnażania zarówno w środowisku zewnętrznym jak i w organizmach żywych oraz bezobjawowe nosicielstwo u ludzi i zwierząt, najczęściej w przewodzie pokarmowym. Listerioza jest rzadką chorobą zakaźną (123 przypadki w Polsce w 2017 r.), rozpoznawaną u zwierząt i ludzi (zoonoza). Chorują duże zwierzęta domowe, króliki i kury oraz szynszyle i świnki morskie, stanowiące rezerwuar bakterii. Ludzie zakażani są przez kontakt z chorym zwierzęciem oraz przez żywność i wodę zawierającą bakterie: niepasteryzowane mleko, nabiał, drób, surowe warzywa, surowe i wędzone ryby, pasztet. Na listeriozę najczęściej zapadają osoby z grupy ryzyka: kobiety w ciąży, noworodki, ludzie starsi i osoby z upośledzeniem odporności (np. chorzy na nowotwory). Zakażenia bakteriami Listeria zaliczane są do zakażeń oportunistycznych. U ciężarnych listerioza może powodować poronienia, martwe urodzenia lub przypadki listeriozy wrodzonej noworodków (śmiertelność wśród noworodków dochodzi do 80%). Do zakażenie płodu  dochodzi przez łożysko, do zakażenia noworodka, w trakcie akcji porodowej. W przypadku podejrzenia listeriozy należy zidentyfikować L. monocytogenes bezpośrednimi metodami mikrobiologicznymi (PCR, hodowla).