Metamfetamina w moczu, jakościowo

Metamfetamina jest  N-metylową pochodną amfetaminy, o działaniu psychotropowym podobnym do amfetaminy, lecz intensywniejszym i dłuższym, a toksycznym silniejszym. Jest substancją leczniczą o właściwościach sympatykomimetycznych, stosowaną w ograniczonym zakresie w leczeniu narkolepsji i otyłości. Metamfetamina stymuluje centralny i obwodowy układ nerwowy, powodując podwyższenie ciśnienia krwi, tętna, temperatury ciała i aktywności ruchowej, a także rozluźnienie mięśni oskrzeli i obniżenie apetytu. Nadużywanie metamfetaminy powoduje silne uzależnienie psychiczne i umiarkowane uzależnienie fizyczne. Objawami odstawienia są m.in.: tachykardia, drażliwość, bezsenność, zmiany osobowości i psychozy. Objawy uboczne związane z uzależnieniem fizycznym potęgują chęć przyjmowania preparatu dla ich eliminacji. Uzależnienie i tolerancja zwiększają się wraz z czasem zażywania metamfetaminy. Długoterminowe przyjmowanie powoduje depresję, upośledzenie pamięci i umiejętności ruchowych. Cząsteczka metamfetaminy posiada stereoizomery R(-) i S(+), 10 razy mocniejszy,  różniące się właściwościami farmakodynamicznymi i metabolizmem. Sole S(+) metamfetaminy powodują bardzo silne pobudzenie seksualne. Metamfetamina metabolizowana jest w wątrobie i wydalana przez nerki w postaci niezmienionej. Część metamfetaminy ulega przekształceniu do amfetaminy, która pojawia się w moczu, głównie jako S(+) amfetamina. Przy przedawkowaniu toksyczne objawy wynikające z pobudzenia adrenergicznego i zespołu serotoninowego, obejmujące pobudzenie, podniecenie, sztywność mięśni, hipertermie i nadmierne pocenie się prowadzą do zagrażającego życiu odwodnienia, rabdomiolizy, ostrej niewydolności nerek, kwasicy mleczanowej i zespołu DIC. Śmierć jest najczęściej wynikiem hipertermii, arytmii serca i wylewu krwi do mózgu. Zażywający narkotyk często wypijają znaczne ilości wody dla uniknięcia odwodnienia. Znaczna utrata sodu z potem oraz pobudzenie przez serotoninę wydzielania ADH prowadzi jednakże to do hiponatremii z prawdopodobieństwem wystąpienia obrzęku mózgu i drgawek. Badanie polega na jakościowym wykrywaniu metamfetaminy w przypadkowej próbce moczu. Oznaczenie wykonywane jest techniką immunochromatografii. Testy przesiewowe w kierunku zażycia narkotyku dostarczają jedynie wstępnej informacji. Wynik dodatni należy potwierdzić dokładniejszymi metodami – zalecana jest metoda chromatografii gazowej (GC/MS).

Możliwe interakcje z innymi związkami amoniowymi  o aktywności sympatykomimetycznej.

Wynik dodatni : stosowanie amfetaminy.