Panel nerkowo-naczyniowy (anty-GBM, cANCA, pANCA) IgG, met. IIF

Różnicowa identyfikacja autoprzeciwciał dla ustalenia autoimmunizacyjnego charakteru zapalenia naczyń w zaburzeniach nerek i płuc. W istotnym procencie przypadków zapalenia naczyń stwierdzana jest obecność autoprzeciwciał swoistych dla błony kłębuszków nerkowych, anty-GBM (ang. anty-glomerular basement memebrane antignes) oraz autoprzeciwciał  specyficznych dla cytoplazmy neutrofilów, ANCA (ang. anti-neutrophil cytoplasmic antibodies). W metodzie immunofluorescencji pośredniej rozróżniane są dwa wzory świecenia w obrębie komórki: typu jądrowego - p-ANCA i  typu cytoplazmatycznego c-ANCA. W 90% przypadków o wzorze świecenia  typu jądrowego obecne są przeciwciała przeciwko mieloperoksydazie, anty-MPO; w około 85% przypadków ze wzorem świecenia cytoplazmatycznego obecne są przeciwciała przeciwko proteinazie 3, anty-PR3. Dodatni wynik tych oznaczeń sugeruje  autoimmunizacyjny charakter zapalenia naczyń. Badanie stosowane w różnicowej diagnostyce zaburzeń funkcji nerek i/lub płuc (ziarniniakowatości Wegenera, mikroskopowego zapalenie naczyń, zespołu Churg-Straussa, zespół  Goodpasteure’a, kłębuszkowego zapalenia nerek). Może być traktowane jako przesiewowe.