Panel pediatryczny 14 komponentów alergenowych mleka, jaja kurzego, orzeszków ziemnych, brzozy

Panel zawierający 14 alergenów molekularnych mleka krowiego, jaja kurzego, orzeszków ziemnych i brzozy,  istotnych w alergiach wieku dziecięcego oraz reagujące krzyżowo determinanty cukrowe (CCD) wchodzące w skład alergenów glikoproteinowych, zaburzające pomiary sIgE in vitro. Molekularna diagnostyka alergii opiera się na wskazaniu molekularnych komponent ekstraktu źródła alergenu odpowiedzialnych za uczulenie. Identyfikacja dokonywana jest na podstawie pomiaru stężenia IgE specyficznej dla istotnych alergenów molekularnych (sIgE).  Wzrost stężenia sIgE jest proporcjonalny do nasilenia alergii. Znajomość właściwości alergenów molekularnych wskazanych przez pomiar sIgE pozwala na: ustalenie rodzaju i rozległości reakcji alergicznych, sposobu ograniczania potencjału uczulającego (np. przez obróbkę cieplną w przypadku alergenów pokarmowych), zasadności wdrażania specyficznej immunoterapii oraz na ustalenie reaktywności krzyżowej z homologicznymi alergenami molekularnymi z innych źródeł.
Kazeina mleka krowiego (Bos d 8) jest alergenem głównym mleka. Stanowi 80% białek mleka tworzący twaróg uczulający  drogą pokarmową. sIgE dla Bos d 8 występuje u 53-63% uczulonych na mleko i stanowi marker ciężkiej i uporczywej alergii na mleko krowie. Kazeina jest alergenem bardziej niż białka serwatkowe odpornym na ogrzewanie (łącznie z pieczeniem) oraz na enzymy trawienne.  Wykazuje ponad 85% reaktywność krzyżową z kazeiną mleka owcy i kozy i  tylko 20% reaktywność z mlekiem klaczy i osła. Obecność sIgE dla Bos d 8 posiada większą dodatnią (96%) i ujemną (78%) wartość predykcyjną dla alergii na mleko niż obecność sIgE dla ekstraktu alergenów mleka (f2).
Bos d 4, 5, 6 i 7 oraz  Bos d należą do tzw. alergenów serwatkowych mleka krowiego, wykazujących różny stopień wrażliwości na ciepło i działanie enzymów trawiennych.
sIgE dla alfa-laktoalbuminy, Bos d 4, występuje u 51%  uczulonych na mleko krowie, wykazując 70% homologii z alfa-laktoalbuminą ludzką. sIgE dla Bos d 5, beta-laktoglobuliny, obecna u 61% uczulonych na mleko krowie, wykazuje  reaktywność krzyżową z szeregiem alergenów wziewnych. sIgE dla albuminy surowicy wołowej, BSA,  Bos d 6, małego alergenu mleka, występuje u 43% uczulonych na mleko krowie. Jest alergenem wziewnym (łupieżu)  i pokarmowym niegotowanego mleka i mięsa.
sIgE dla Bos d, małego alergenu mleka występuje u 35% uczulonych na mleko krowie. Następujący u dzieci spadek z wiekiem stężenia sIgE dla Bos d 4, Bos d 5 i Bos d 8 jest czynnikiem predykcyjnym nasilania tolerancji na mleko.
Większość alergenów molekularnych białka jajka jest ciepłolabilna, stąd duży (powyżej 75%) spadek alergenowości po gotowaniu (10 min.) i po pieczeniu. Gal d 1 jest najsilniej alergizującym alergenem o dużej odporności na  ciepło i denaturację chemiczną. sIgE dla Gal d 1 wskazuje na ryzyko silnej reakcji na jajko we wszystkich postaciach (surowe, gotowane, pieczone), a wysokie stężenie sIgE na długi okres alergizacji. Gal d 2 (ovalbumina – albumina jaja kurzego), o niskiej odporności na ciepło i denaturację chemiczną, jest istotna klinicznie  ze względu na obfitość w jajku. Ryzyko objawów występuje w przypadku ekspozycji na jajko surowe lub nieznacznie podgrzewane oraz w przypadku niektórych szczepionek. sIgE dla ciepłowrażliwego Gal d 3 wiążą się z ryzykiem reakcji alergicznej wyłącznie w przypadku jajka surowego lub lekko podrzewanego. Podobną ciepłowrażliwość i odporność na denaturację chemiczną wykazuje Gal d 4 – lizozym jajka.
W teście uwzględniono alergeny główne orzeszka zmiennego:  Ara h 1 (sIgE u 63-80% uczulonych),  Ara h 2 (sIgE 76 - 95% uczulonych), Ara h 3 (sIgE u > 50% uczulonych) oraz alergen mały, Ara h 9. Wszystkie są termostabilne, przy czym Ara h 1 i 3 wykazują wzrost antygenowości po wyprażeniu.   Ara h 2 i 3 powodują najsilniejsze reakcje, łącznie z anafilaksją. Uczulenia na Ara h 2 rozwijające się głównie w okresie niemowlęcym i we wczesnym dzieciństwie, są związane z ciężkimi, systemowymi, reakcjami alergicznymi. Wprawdzie Ara h 2 odpowiada za reakcje krzyżowe z migdałami, orzechami brazylijskimi i laskowymi, jednakże obecność sIgE dla Ara h 2 kilkakrotnie zwiększa specyficzność rozpoznania alergii na orzeszki w porównaniu do  testów skórnych, dających 10% wyników fałszywie dodatnich. Identyfikacja sIgE dla Ara h 3 poprawia selektywność diagnostyczną. Ara h 9 jest homologiem Pru p 3 brzoskwini. Jej homologi występują w orzechach, roślinach  strączkowych i kiwi. Powoduje reakcje łagodne i miejscowe.
Główny alergen pyłku brzozy, Bet v 1stanowi prototyp alergenów określanych jako podobne do PR-10. sIgE dla Bet v 1 występuje u 93% uczulonych na pyłek brzozy. Homologi Bet v 1 w dużych stężeniach występują w tkankach rozrodczych pyłku, nasion i owoców. Są obecne w pyłku wcześnie kwitnących drzew leszczyny, olchy i brzozy (z rodziny: Leszczynowatych, Bukowatych i Brzozowatych). Osoby uczulone na Bet v 1 (alergia pierwotna) wykazują w skutek reaktywności krzyżowej z homologami Bet v 1 objawy alergiczne na szeroką gamę pokarmu pochodzenia roślinnego, obejmującego: owoce soczyste, tzw. orzech drzewne (m.in. włoskie), strąki, łodygi, korzenie, bulwy etc. Homologi Bet v 1 występuję u: Różowatych – w owocach, m. in. jabłkach, gruszkach, pestkowcach; Selerowatych – w łodygach, korzeniach, m. in. selera, marchwi i Motylkowatych – m.in. nasiona soi, orzeszki ziemne, etc. Wspomniana reaktywność krzyżowa powoduje, że osoby uczulone na Bet v 1 poza objawami z układu oddechowego mogą cierpieć także na miejscowe objawy ze strony jamy ustnej i gardła, na przykład zespół alergii jamy ustnej (OAS).  Szerszą charakterystykę  Bet v 1 zawiera opis badania 3950.