P/c. p. protrombinie w kl. IgM met. ELISA
Kategoria badań
Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1-22 dni.
Opis badania
P/c. p. protrombinie w kl. IgM metodą ELISA. Oznaczanie autoprzeciwciał przeciwko protrombinie (aPT), przydatne w diagnostyce zespołu antyfosfolipidowego i tocznia układowego.
P/c. p. protrombinie w kl. IgM met. ELISA - więcej informacji
Oznaczanie autoprzeciwciał IgM przeciwko protrombinie (aPT) jest przydatne w diagnostyce zespołu antyfosfolipidowego, APS (ang. antiphospholipid syndrome) i tocznia układowego SLE (ang. systemic lupus erythematosus). Autoprzeciwciała przeciwko protrombinie (aPT) obok autoprzeciwciał antykardiolipinowych (aCA), autoprzeciwciał anty-beta2 glikoproteinie (a-b2GPI) i antykoagulantu toczniowego, LAC (ang. lupus anticoagulant) należą do grupy przeciwciał antyfosfolipidowych (aPL), stosowanych w laboratoryjnej diagnostyce zespołu antyfosfolipidowego, APS. Protrombina, jako białko wiążącym fosfolipidy, jest drugim obok beta2 glikoproteiny, kofaktorem przeciwciał antyfosfolipidowych, odgrywającym istotną rolę w patogenezie i w przebiegu klinicznym APS i SLE . Wykazano, że aPT wykazują większą dokładność diagnostyczną w stosunku do zakrzepicy niż a-b2GPI i aCL oraz, że z aktywnością LAC stanowią najlepszy predykator wykrzepiania wewnątrznaczyniowego w przebiegu SLE. Przeciwciała aPT wykazują aktywność protrombinazy i ich aktywność katalityczna wpływa na wykrzepianie wewnątrznaczyniowe. Przeciwciała a-b2GPI i ich kompleks z kardiolipiną (CL) odpowiadają prawdopodobnie za dodatnie wyniki testów dla przeciwciał anty-kardiolipinowych w przebiegu APS, podczas gdy anty-PT(aPT) i anty-b2GPI są związane z aktywnością LAC.
Opis badania
Więcej informacji