P/c. p. transglutaminazie tkankowej (anty-tGT) w kl. IgG i IgA met. ELISA

Oznaczenie przeciwciał IgA i IgG przeciwko ludzkiej transglutaminazie tkankowej (anty-tTG) jest badaniem diagnostycznym w podejrzeniu celiakii, przesiewowym w grupie ryzyka wystąpienia celiakii, a także użytecznym w ocenie przestrzegania diety bezglutenowej. Wykonywane jest przypadkach, gdy istnieje podejrzenie współistnienia celiakii i deficytu immunoglobulin klasy IgA, który obniża wartość diagnostyczną pojedynczego oznaczenia przeciwciał anty-tTG w klasie IgA (badanie 632). Celiakia (choroba trzewna) jest autoimmunizacyjną, genetycznie uwarunkowaną chorobą jelit, której objawy i konsekwencje sprzyjają powstawaniu autoprzeciwciał IgA i IgG skierowanych przeciwko endomyzjum jelita: przeciwciał anty-EMA i przeciw transglutaminazie tkankowej (anty-tTG). Powstawanie autoprzeciwciał stymulowane jest przez nadmierną reakcję na obce białko ziaren pszenicy – gliadynę, składnik glutenu, ale antygenem docelowym dla przeciwciał jest transglutaminaza tkankowa chorego, enzym odpowiedzialny za potranslacyjne modyfikacje białek. Obecność przeciwciał anty-tTG w klasach IgA i IgG jest wysoce czułym (ok. 90%)  i specyficznym (99%) testem w kierunku celiakii. Test anty-tTG IgA nie powinien być stosowany u dzieci poniżej 3 roku życia.