P/c. przeciw MOG i akwaporynie-4 met. IIF, surowica

Jakościowe lub półilościowe oznaczenie metodą immunofluorescencji pośredniej autoprzeciwciał wykonywane w diagnostyce chorób demielinizacyjnych centralnego układu nerwowego. Autoprzeciwciała IgG przeciwko glikoproteinie mieliny oligodendrocytów, MOG (ang. myelin-oligodendrocyte glycoprotein) wraz z przeciwciałami przeciwko akwaporynie-4 (AQP-4) są wykrywane w chorobach demielinizacyjnych centralnego układu nerwowego (CUN), natomiast przeciwciała przeciwko MOG pojedynczo występują głównie u chorych pediatrycznych. Podwójnie dodatnie wyniki spotykane są rzadko. Przeciwciała przeciw anty-MOG są istotne dla diagnostyki nabytych chorób demielinizacyjnych CUN, szczególnie u dzieci oraz NMO (neuromyelitis optica) i NMOSD (neuromyelitis optima spectrum disorders) u dorosłych. Te rzadkie choroby zapalne układu nerwowego różnią się zazwyczaj wiekiem zachorowania, przebiegiem klinicznym, nasileniem, wynikami badań neuroradiologicznych oraz zmianami w PMR. Anty-MOG produkowane są wyłącznie w CUN, w zewnętrznej warstwie osłonki mielinowej i w błonie komórkowej oligodendrocytów. Identyfikacja przeciwciał anty-MOG pomocna jest w różnicowaniu stwardnienia rozsianego (SM) z ostrym rozsianym zapaleniem mózgu (ADEM). 30-40% pacjentów pediatrycznych cierpiących na zapalne choroby demielinizacyjne CUN wytwarza występujące okresowo autoprzeciwciała anty-MOG, których spadek wiąże się z bardziej korzystnymi rokowaniami dla pacjenta z ADEM.
Akwaporyna 4 (AQP-4, MIWC) jest elementem zależnego od komórek glejowych układu glimfatycznego, funkcjami zbliżonymi do układu limfatycznego, w którym limfę zastępuje płyn mózgowo-rdzeniowy, wymywający gromadzące się toksyny, np. beta-amyloid. Przeciwciała przeciwko AQP-4 są specyficzne dla NMO (swoistość 91-100%), nawracającego zapalenia nerwu wzrokowego oraz dla podłużnego zapalenia rdzenia kręgowego. Identyfikacja anty-AQP-4 umożliwia różnicowanie NMO o niekorzystnym rokowaniu z innymi chorobami demielinizacyjnymi CUN o ostrym przebiegu. Miano AQP-4 w surowicy jest wyższe niż w PMR. Anty-AQP-4  PMR pochodzą z obwodowej tkanki limfatycznej. Przenikają do PMR po przekroczeniu krytycznej wartości gradientu surowica-PMR.