P/c. przeciwjądrowe anty-Sm/RNP met. ELISA

Oznaczenie przeciwciał przeciwjądrowych swoistych dla Sm i RNP w surowicy  jest przydatne w diagnostyce tocznia układowego trzewnego (SLE) i  mieszanej choroby tkanki łącznej (zespół Sharpa, MCTD). Antygeny dla obu rodzajów przeciwciał  należą do rozpuszczalnych antygenów jądrowych (ENA).  Przeciwciała anty-Sm (anty-Smith) są swoiste w stosunku do podjednostek rdzenia małych jądrowych rybonukleoprotein (snRNPs) oznaczonych literowo od A do G, a przeciwciała anty-RNP (przeciwciała przeciwko rybonukleoproteinie zwane też przeciwciałami  anti-U1-RNP)   rozpoznają podjednostki A i C. Oba rodzaje przeciwciał są często oznaczane wspólnie, mimo że ich obecność jest związane z różnymi stanami klinicznymi. Przeciwciała anty-Sm występują u 15-30% chorych na SLE, przeciwciała anty-RNP u 30-40% chorych na SLE oraz u 100 % chorych na mieszaną chorobę tkanki łącznej.  Przeciwciała anty-Sm i anty-RNP należą do przeciwciał ANA (z ang. antinuclear antibodies) – autoprzeciwciał  swoistych dla własnych, jądrowych lub cytoplazmatycznych, rozpuszczalnych lub stałych,  antygenów wewnątrzkomórkowych, których obecność  jest charakterystyczna dla szeregu systemowych (i narządowych) chorób zapalnych tkanki łącznej o podłożu autoimmunizacyjnym. 

Możliwość interferencji ze strony przeciwciał indukowanych przez białka wirusa Epsteina-Barr.

Obecność przeciwciał: toczeń trzewny układowy SLE, mieszana choroba tkanki łącznej (zespół Sharpa, MCTD).