Płyn mózgowo-rdzeniowy posiew (bad. bakter.)

Posiew z płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) wykonywany jest jako pierwszy etap diagnostyki mikrobiologicznej w przypadku podejrzenia zakaźnej etiologii choroby neurologicznej, szczególnie ośrodkowego układu nerwowego (OUN).  W warunkach fizjologicznych płyn mózgowo-rdzeniowy jest jałowy. Rozwój zapalenia OUN, szczególnie zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych jest zależny od tzw. stanów predysponujących, m.in. od: porodu (noworodki), wrodzonych i nabytych defektów anatomicznych, zapaleń w obrębie czaszki (np. ucha), niedoborów odpornościowych związanych z mechanizmami komórkowymi i humoralnymi oraz defektami dopełniacza. Typ zapalenia zależy od czynnika  zakażającego (w przypadku zapaleń  septycznych) i stanu odpornościowego organizmu. Do dróg zakażenia OUN należą: droga krwiopochodna - zakażenie mózgu lub PMR z miejsca odległego; droga przez ciągłość, z zakażenia miejscowego; bezpośredni kontakt (złamana kość, zatoka, skóra, wada anatomiczna); nerwy obwodowe (np. HSV, VZV, RABV). Bakteriami  powodującymi zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu są najczęściej: E. coli, Klebsiella pneumoniae, Serratia (szczepy szpitalne), paciorkowce, gronkowce, Hameophilus influenzae, Neisseria meningitidis, Moraxella catarrhalis, Listeria monocytogenes, Borrelia burgdorferi, Treponema pallidum, Leptospira interrogans. PMR uzyskiwany jest z komór bocznych mózgu, zbiornika wielkiego z nakłucia podpotylicznego lub w trakcie nakłucia worka lędźwiowego (NL). Najczęściej wykonywaną i najprostszą metodą pobrania PMR jest nakłucie lędźwiowe. Badanie zlecane jest przez lekarza, a pobranie materiału dokonywane w warunkach szpitalnych. Badanie umożliwia zdiagnozowanie lub weryfikację diagnozy choroby OUN o charakterze zapalnym/i zakaźnym oraz umożliwia monitorowanie skuteczności zastosowanego leczenia.