PPJ (ANA5): ANA2 i immunoblot ENA (7 antygenów)

ANA 5 wykonywany jest  metodą immunoblotu i  immunofluorescencji pośredniej (IIF) z użyciem komórek linii HEp-2,  dla określenia typu świecenia i miana przeciwciał przeciwjądrowych i antycytoplazmatycznych.  Dla homogennego typu świecenia poszerzane jest IIF z użyciem substratu Critidium luciliae do oznaczenia przeciwciał dsDNA, z podaniem ich miana. W przypadku cytoplazmatycznego typu świecenia poszerzone o IIF do oznaczenia przeciwciał AMA, z podaniem ich miana. Dla wszystkich wyników  wykonywany jest  immunoblot  ENA (przeciwciała dla 7 antygenów rozpuszczalnych): nRNP/Sm, Sm, SS-A, Ro-52, SS-B, Scl-70, Jo-1. Wynik  obejmuje: typ świecenia i miano oraz informuje o obecności lub braku przeciwciał dla poszczególnych ENA, w postaci: + ; - ; +/-. Autoprzeciwciała przeciwjądrowe i przeciwcytoplazmatyczne ANA (z ang. antinuclear antibodies) są przeciwciałami swoistymi w stosunku do własnych, stałych lub rozpuszczalnych, antygenów wewnątrzkomórkowych.  Obecność tego rodzaju autoprzeciwciał w krążeniu jest charakterystyczna dla szeregu systemowych (i narządowych) chorób zapalnych tkanki łącznej, CTD (z ang. connective tissue diseases) o podłożu autoimmunizacyjnym. Oznaczanie panelu przeciwciał przeciwjądrowych pozwala na różnicową diagnostykę chorób autoimmunizacyjnych tkanki łącznej oraz na monitorowanie aktywności procesu chorobowego.  ANA 5 wykonywane jest w diagnostyce tocznia trzewnego układowego (SLE), zespołu Sjogrena, mieszanej choroby tkanki łącznej (zespół Sharpa, MCTD), twardziny układowej (SCs), zapalenia wielomięśniowego (PM) i skórno-mięśniowego (DM), zespołu nakładania, zespołu CREST/sklerodermia.