PPJ (ANA7) met. ELISA

Krótko o badaniu

PPJ, test  ANA 7  metodą  ELISA.  Przesiewowe oznaczenie w surowicy metodą ELISA,  przeciwciał przeciwjądrowych i przeciwcytoplazmatycznych dla 9 antygenów,  przydatne we wstępnej diagnostyce autoimmunizacyjnych chorób tkanki łącznej.  

Więcej informacji

ANA 7  określa metodą ELISA obecność przeciwciał dla panelu 9 antygenów: nRNP/Sm, Sm, SS-A, Ro-52, SS-B, Scl-70, Jo-1, PCNA, PM-Scl, rybosomalnego białka P (Ryb. białku P). Surowica dodatnia standardowo przechowywana jest przez  okres 1 miesiąca, co umożliwia rozszerzenie diagnostyki o ANA 2 do ANA 10. Uzyskiwany jest ogólny wynik dla panelu  dodatni/ujemny.  Autoprzeciwciała przeciwjądrowe i przeciwcytoplazmatyczne ANA są przeciwciałami swoistymi w stosunku do własnych, stałych lub rozpuszczalnych, antygenów wewnątrzkomórkowych. Obecność tego rodzaju autoprzeciwciał w krążeniu jest charakterystyczna dla szeregu systemowych (i narządowych) chorób zapalnych tkanki łącznej-CTD (ang. Connective tissue diseases),  o podłożu autoimmunizacyjnym. Oznaczanie panelu przeciwciał ENA pozwala na różnicową diagnostykę takich chorób oraz na monitorowanie aktywności procesu chorobowego.  Wskazaniami do wykonania testu ANA metodą ELISA jest diagnostyka rutynowa chorób autoimmunizacyjnych, diagnostyka tocznia trzewnego układowego (SLE), zespołu Sjogrena, mieszanej choroby tkanki łącznej (zespół Sharpa, MCTD), twardziny układowej-TU (SCs), zapalenia wielomięśniowego (PM) i skórno-mięśniowego (DM), zespołu nakładania, zespołu CREST/sklerodermia, reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS).

Przygotowanie do badania

Brak szczególnych zaleceń.

Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania

Możliwe przyczyny odchyleń od normy