PPJ panel Myositis met. immunoblot

Immunoenzymatyczny test (immunoblot) do ilościowego oznaczania w surowicy przeciwciał istotnych w diagnostyce chorób autoimmunizacyjnych. W teście oznacza się 7 autoprzeciwciał: Mi-2, PM/Scl 100, Jo-1, SRP 54, PL-7, PL-12, Ku,  charakterystycznych dla: zapalenia wielomięśniowego, PM (łac. polymyositis), zapalenia skórno-mięśniowego, DM (łac. dermatomyositis): Mi-2, PM/Scl -100, Jo-1, SRP 54, PL-7, PL-12 i  twardziny łac. sclerderma: PM/Scl -100, Ku. Obecność w krążeniu autoprzeciwciał swoistych dla własnych, wewnątrzkomórkowych, rozpuszczalnych lub stałych antygenów organizmu jest charakterystyczna dla szeregu systemowych (i narządowych) chorób zapalnych tkanki łącznej, CTD (z ang. connective tissue diseases) o podłożu autoimmunizacyjnym, przy czym poszczególne jednostki chorobowe wiążą się z obecnością charakterystycznego dla siebie zestawu reaktywności przeciwciał. Test jest wykonywany u:
osób cierpiących na: bóle mięśni lub stawów, spadek masy ciała, brak apetytu, zmiany skórne,  zmęczenie i osłabienie; chorych z rozpoznaną chorobą autoimmunizacyjną; osób, których członkowie najbliższej rodziny mają zdiagnozowaną chorobę autoimmunizacyjną; osób, u których poprzedni uzyskano  wyniki słabo-dodatnie (kontrola postępów choroby; u osób leczonych (monitorowanie choroby).

Obecność przeciwciał: autoimmunizacja