PPJ przeciw centromerom (ACA) met. ELISA

Oznaczenie metodą ELISA w surowicy przeciwciał przeciwjądrowych przeciw centromerom ACA (z ang. anti centromer antibodies) lub anty-CENP (z ang. centromer proteins) jest przydatne w diagnostyce twardziny układowej (TU, SCs) w postaciach: sklerodermii ograniczonej, lSSc (z ang. limited systemic sclerosis), zwanej dawniej zespołem CREST i sklerodermii uogólnionej, dSSc (z ang. diffuse systemic sclerosis). W przebiegu sklerodermii ograniczonej przeciwciała ACA spotykane są u 60% chorych, przy czym specyficzność testu przekracza 98%, w przypadku sklerodermii uogólnionej przeciwciała występują u 15% chorych.  Przeciwciała ACA pojawiają się we wczesnym okresie choroby, a ich obecność sugeruje rozwinięcie ograniczonej postaci choroby, bez zajęcia organów wewnętrznych. Obecność przeciwciał ACA w pierwotnej marskości żółciowej wątroby, PBC (ang. primary biliary cirrhosis, ) stanowi prognostyk  nadciśnienia wrotnego. Przeciwciała ACA wykazują swoistość do 6 różnych antygenów centromeru, oznaczanych CENP-A do F. Przeciwciała przeciw ACA należą do przeciwciał ANA (z ang. antinuclear antibodies). Obecność w krążeniu takich autoprzeciwciał swoistych dla własnych, jądrowych lub cytoplazmatycznych, rozpuszczalnych lub stałych,  antygenów wewnątrzkomórkowych jest charakterystyczna dla szeregu systemowych (i narządowych) chorób zapalnych tkanki łącznej o podłożu autoimmunizacyjnym, przy czym poszczególne jednostki chorobowe wiążą się z obecnością charakterystycznego dla siebie zestawu reaktywności przeciwciał. 

Obecność przeciwciał: 60% chorych na sklerodermię ograniczoną, 15% chorych na sklerodermię uogólnioną.