PPJ SES (SES-ANA) met. IIF

Przeciwciała przeciwjądrowe SES (ANA-SES) są swoistym markerem przewlekłego wrzodziejącego zapalenia jamy ustnej, CUS (z ang. chronic ulcerative stomatitis), rzadkiej choroby autoimmunizacyjnej o przewlekłym i nawrotowym przebiegu.  Choroba charakteryzuje się obecnością bolesnych zmian na błonach śluzowych jamy ustnej, rzadziej na skórze i błonach śluzowych innych okolic. Przebiegowi CUS towarzyszy obecność  w krążeniu i na śluzówce in situ przeciwciał przeciwjądrowych SES-ANA (z ang. squamous epithelium−specific antinuclear antibodies – specyficznych dla nabłonka płaskiego przeciwciał jądrowych) w klasie IgG, lecz ich poziom nie jest skorelowany z kliniczną aktywnością choroby i utrzymuje się (w nieznacznie niższym mianie) w okresie remisji choroby i po całkowitym zaniknięciu zmian. Przeciwciała SES-ANA wykrywa się, przede wszystkim, metodą immunofluorescencji pośredniej (IIF) na substratach tkankowych. Antygenem dla SES-ANA jest białko CUSP (z ang. chronic ulcerative stomatitis protein) i chociaż  autoantygen CUSP jest charakterystyczny dla CUS, to nie wykazano jednoznacznie, że wszystkie osoby, u których występują ANA-SES, są chore na przewlekłe, wrzodziejące zapalenie jamy ustnej lub zachorują w przyszłości. Autoprzeciwciała przeciwjądrowe ANA (z ang. antinuclear antibodies) są przeciwciałami swoistymi w stosunku do licznych własnych antygenów wewnątrzkomórkowych. Obecność określonych  autoprzeciwciał w krążeniu jest charakterystyczna dla określonych chorób zapalnych o podłożu autoimmunizacyjnym.