Profil Dermatologiczny ELISA (IgG)

Profil Dermatologiczny ELISA (IgG) pozwala na półilościową ocenę autoprzeciwciał klasy IgG skierowanych przeciwko sześciu najistotniejszym białkom strukturalnym skóry, antygenom: BP180, BP230, desmogleina 1, desmogleina 3, enwoplakina i kolagen typu VII. Przeciwciała wytwarzane są w wyniku autoimmunizacji w przebiegu autoimmunologicznych chorób pęcherzowych skóry: pemphigoidzie, pęcherzycy z uwzględnieniem pęcherzycy paranowotworowej oraz nabytego pęcherzowego oddzielenia się naskórka (nabytej epidermolizy pęcherzowej, łac. EBA). Diagnoza dermatoz autoimmunologicznych opiera się na obrazie klinicznym oraz detekcji autoprzeciwciał przeciwko białkom strukturalnym skóry o charakterze istotnych diagnostycznie  autoantygenów. Test pozwala na  ocenę autoprzeciwciał przeciwko antygenom:
• BP180 – mających szczególne zastosowanie w diagnostyce pemphigoidu pęcherzowego i pemphigoidu ciężarnych; BP180 jest międzybłonową glikoproteiną, posiadającą część zewnątrzkomórkową tworzącą epitop charakterystyczny dla  błony keranocytów.
• BP230 – mających szczególne zastosowanie  w diagnostyce pemphigoidu pęcherzowego i pemphigoidu ciężarnych; BP230 jest glikoproteiną wewnętrznej blaszki cytoplazmatycznej hemidesmosomów keranocytów.
• Enwoplakinie – mających szczególne zastosowanie  w diagnostyce pęcherzycy paranowotworowej; envoplakina jest białkiem istotnym w różnicowaniu keratynocytów.
• Kolagenowi typu VII – mających szczególne zastosowanie  w diagnostyce nabytego pęcherzowego oddzielania się naskórka; kolagen typu VII jest łańcuchem białkowym łączącym błonę podstawną ze znajdującą się niżej tkanką łączną skóry właściwej.
• Desmogleinie 1 i Desmogleinie 3 – mających szczególne zastosowanie  w diagnostyce pęcherzycy zwyczajnej i pęcherzycy liściastej; Desmogleina 1 i Desmogleina 3 należą do rodziny kadheryn, zależnych od wapnia glikoprotein transmembranowych desmosomów epidermy.