Przeciwciała p. aneksynie V

Aneksyny są grupą 12 białek o podobnej sekwencji aminokwasów i funkcjach regulacyjnych na poziomie komórkowym.  Uczestniczą w transporcie pęcherzykowym, przekazywaniu sygnałów komórkowych z udziałem jonów wapnia, we wzroście, podziałach komórkowych i apoptozie. Aneksyna V wykazuje silne powinowactwo do fosfolipidów i uczestniczy  w regulacji kaskady koagulacyjnej. Wpływa na  proces powstawania zakrzepów w naczyniach krwionośnych łożyska i jest konieczna do utrzymania integralności łożyska. Wykazano znaczenie kliniczne  autoprzeciwciał skierowanym przeciwko niektórym z aneksyn, w tym aneksynie V. Przeciwciała przeciwko aneksynie V wykrywane są u chorych na zakrzepicę tętnic i żył; u osób z autoimmunologicznymi schorzeniami reumatycznymi, ARD (ang. autoimmune rheumatic diseases), reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS); w toczeniu rumieniowatym układowym, SLE (ang. Systemic Lupus Erythematosus);  pierwotnym zespole antyfosfolipidowym APS (ang. antiphospholipid syndrome) czy twardzinie układowej. Wskazuje się na związek tych przeciwciał z utratą ciąży, ze względu na ich zdolność do indukowania apoptozy komórek śródbłonka i syncytiotrofoblastu oraz hamowania sekrecji HCG. Przeciwciała przeciw aneksynie V wykrywa się u 36% chorych z nawykowymi poronieniami i 20% ze stanem przedrzucawkowym.