Przeciwciała p. Coxsackie A7

Serologiczna diagnostyka zakażenia wirusem Coxsackie A7. Wirusy Coxsackie są enterowirusami należącymi do rodziny Picornaviridae. Coxsackie dzielone są na dwa podtypy: A i B, przy czym najogólniej, wirusy z grupy Coxsackie A wywołują choroby dróg oddechowych i serca, a z grupy Coxsackie B, choroby układu nerwowego. W każydym z tych podtypów wyróżniono kilkadziesiąt serotypów wirusa. Do różnorodnych stanów chorobowych wiążących się z zakażeniem wirusami Coxsackie, należą ciężkie zakażenia noworodków, choroby przeziębieniowe, wrzodziejące zapalenie jamy ustnej i gardła, opryszczkowe zapalenie gardła, choroba bornholmska (mialgia epidemica), diabelska grypa z powikłaniami w postaci zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, paraliż, choroba bostońska, zapalenie opłucnej, zapalenie jąder, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie mózgu,  zapalenie mięśnia sercowego i trzustki. W szeregu stanów chorobowych występują opryszczkowe zmiany skóry i śluzówek. Zakażenie wirusem Coxsackie A7 powodować może: aseptyczne zapalenie opon mózgowych, chorobę dłoni, stóp i jamy ustnej, herpanginę i  porażenia. Wirusy wydalane są z kałem, a ze względu na odporność na środki chemiczne, są w stanie przetrwać dłuższy czas w ściekach. Stąd poza drogą pokarmową i kropelkową wirusy przenoszone są również za pośrednictwem wody. Ze względu na drogi przenoszenia, czynnikiem ryzyka zakażenia są zamknięte  zbiorowiska ludzkie jak koszary czy internaty, ale także kąpieliska. Średni czas inkubacji wirusa w organizmie wynosi 3 do 10 dni. Wiriony wydalane są z kałem i wydzielinami dróg oddechowych chorego jeszcze przed wystąpieniem objawów choroby. Serologiczna diagnostyka Coxsackie polega na oznaczaniu specyficznych dla wirusa przeciwciał w klasach IgM, IgA i IgG. Pierwsze we krwi pojawiają się przeciwciała IgM (1 do 3 dni po wystąpieniu objawów). Są wykrywalne przez 2-3 miesiące. Specyficzne przeciwciała IgG pojawiają się  7 do 10 dni po zakażeniu i pozostają przez całe życie. Przeciwciała IgA wykrywane są równolegle z przeciwciałami IgM. O ostrej fazie infekcji świadczy wzrost poziomu przeciwciała IgG (w dwóch kolejnych pobraniach) i obecność przeciwciał IgA i IgM.