Wyszukaj badanie lub pakiet
Skorzystaj z wyszukiwarki lub wybierz interesującą Cię kategorię
Nazwa badania:
Przeciwciała przeciw kanałom potasowym (VGKC)
| Kod oferty: | 3269 |
| Kod ICD: | -- |
Badanie nie jest dostępne w sprzedaży online.
Twoja placówka
Krótko o badaniu
Przeciwciała przeciw kanałom potasowym VGKC, stosowane w diagnostyce zaburzeń neurologicznych mających charakter chorób autoimmunizacyjnych: m.in. neuromiotonii.
Więcej informacji
Oznaczenie przeciwciał przeciw kanałom potasowym VGKC stosowane są w diagnostyce zaburzeń neurologicznych mających charakter chorób autoimmunizacyjnych. Reakcje autoimmunologiczne leżą u podstaw szeregu zaburzeń neurologicznych. Autoprzeciwciała przeciwneuronalne (PPN), jeden z czynników etiopatogenetycznych tych zaburzeń, uszkadzają struktury ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Przeciwciała przeciwneuronalne są skierowane przeciwko antygenom kanałów jonowych i receptorom oraz białkom synaptycznym, istotnym dla transmisji nerwowej i plastyczności mózgu. Do białek kanałów jonowych należą białka kompleksu kanału potasowego VGKC (ang. Anti-voltage-gated potassium channel antibodies). Przeciwciała VGKC są istotną przyczyną chorób autoimmunizacyjnych: limbicznego zapalenia mózgu, padaczki i neuromiotonii (zespół Isaacsa). Neuromiotonia charakteryzuje się sztywnością mięśni w wyniku stałej, spontanicznej czynności włókien mięśniowych. Wynika z patologii kanałów potasowych w zakończeniach nerwowych. W postaci wrodzonej neuromiotonii, przyczyną zmian patologicznych są mutacje w genie kanałów potasowych, w postaci nabytej, mechanizm autoimmunizjacyjny zależny od VGKC. Nabyta postać neuromiotonii może współistnieć z chorobami immunologicznymi, takimi jak grasiczak z miastenią lub grasiczak bez miastenii. Może mieć charakter zespołu paranowotworowego.
Badanie nie jest dostępne w sprzedaży online.
Twoja placówka