RSV (Respiratory syncytial virus), IgM

Oznaczanie w surowicy krwi przeciwciał IgM specyficznych dla wirusa RS, przydatne w diagnostyce zakażeń dróg oddechowych wirusem RS. RSV (ang. Respiratory Syncytial Virus), wirus RS,  jest otoczkowym wirusem RNA, należącym do rodziny Paramyksowirusów, i rodzaju Pneumowirusów – razem z wirusami odry, świnki i pargrypy. Nazwa wirusa pochodzi od zjawiska zlewania się zakażonych komórek, w których dochodzi do replikacji wirusa. Białka otoczkowe RSV mają silne właściwości antygenowe, a różnice ich składu powodują, że wyróżnia się podtypy serologiczne A (70-80% zakażeń) i  B i szereg serotypów.  RSV jest głównym patogenem wywołującym  zakażenia dolnych dróg oddechowych u niemowląt (między 6 tygodniem i 6 miesiącem życia) i dróg oddechowych starszych dzieci.  W trakcie epidemii zapadalność w zbiorowiskach dzieci zbliża się do 100%.  W krajach o umiarkowanym klimacie j do zakażenia najczęściej dochodzi wiosną i  w sezonie  jesienno-zimowym.  U młodzieży i dorosłych (poza ludźmi starymi i z obniżoną opornością) zakażenie przebiega łagodnie, natomiast  u dzieci do 5 roku życia jest zakażeniem wirusowym  wywołującym  najczęstsze zgony. Atakuje głównie wcześniaki, dzieci z dysplazją oskrzelowo płucną oraz wadą serca i mukowiscydozą. Do zakażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt drogą kropelkową i przez kontakt z wydzieliną na rękach i przedmiotach.  Wirus przeżywa na powierzchniach przedmiotów przez wiele godzin. Okres wylęgania wynosi 4 do 6 dni, okres zakaźności do 3 tygodni. Diagnostyka zakażenia RSV opiera się na rutynowym potwierdzaniu obecności antygenów wirusa w wydzielinie dróg oddechowych  testem immunofluorescencyjnym, wykrywaniu swoistych dla wirusa przeciwciał w krwi obwodowej lub metodą metodzie PCR. W przebiegu zakażenia przeciwciała obecne są najpierw w drogach oddechowych i wydzielinach dróg oddechowych ( IgM, IgA i IgG), a następnie w surowicy, gdzie ich miano wzrasta w okresie do 6 tygodni (IgA i IgG).  U małych niemowląt wzrost przeciwciał może być niewielki lub przeciwciała mogą być niewykrywalne, co nie wyklucza rozpoznania zacenia RSV. We wszystkich przypadkach istotniejsza  diagnostycznie niż stężenie  przeciwciał jest dynamika zmian poziomu przeciwciał.  Miano przeciwciał spada dosyć szybko – nawet o 50% na miesiąc, lecz przy częstych reinfekcjach może ponownie wzrastać. Obecność przeciwciał IgM lub co najmniej czterokrotny wzrost ich miana, połączony z obecnością  IgG,  świadczy świeżym zakażeniu.

Zakażenie RSV.