Rtęć we krwi

Oznaczenie rtęci wykonywane jest w celu wykrycia nadmiernej zawartości rtęci w organizmie. Zlecane jest w przypadku podejrzenia intensywnej lub długotrwałej ekspozycji na rtęć, w tym w celu monitorowania osób narażonych na kontakt z rtęcią w środowisku zawodowym. We krwi oznaczana jest przede wszystkim metylortęć. Inne formy rtęci (metaliczna i związki nieorganiczne) są wykrywalne również, lecz ich obecność maleje o połowę co ok. trzy dni, ze względu na absorbcję rtęci w organach, np.  mózgu lub nerkach. Zaleca się, by badanie krwi w kierunku związków rtęci przeprowadzać w ciągu kilku pierwszych dni po kontakcie z rtęcią. Przy interpretacji wyników odróżnia się zakresy dla stałego narażenia na kontakt z rtęcią (osoby narażone zawodowo) od zakresów dla osób nienarażonych zawodowo.