Stosunek łańcuchów lekkich kappa/lambda w moczu

Ilościowy pomiar stężenia łańcuchów lekkich immunoglobulin: κ i λ w moczu oraz wyliczanie stosunku κ/λ, przydatne w diagnostyce i monitorowaniu gammapatii monoklonalnych. Cząsteczka immunoglobuliny składa się z 2 łańcuchów ciężkich tej samej klasy i 2 łańcuchów lekkich tego samego typu, SLFC (ang. serum light free chain), κ i λ. Prawidłowo, łańcuchy lekkie powstają w pewnym nadmiarze w stosunku do łańcuchów ciężkich, a stosunek stężeń κ i λ jest stały, zbliżony do 2. W dyskrazjach plazmocytowych i gammapatiach monoklonalych dochodzi do wzrostu produkcji jednego typu łańcucha lekkiego i zaburzenia stosunku stężeń κ i λ. W warunkach fizjologicznych, wolne łańcuchy lekkie są filtrowane w kłębuszkach nerkowych i wchłaniane zwrotnie w cewkach nerkowych. Wykrycie zwiększonego stężenia łańcuchów lekkich w moczu stanowi istotną sugestię przekroczenia progu nerkowego spowodowanego gammapatią monoklonalną i jest istotne zarówno w diagnostyce jak i w monitorowania przebiegu choroby. Zaburzenie stosunku κ/λ moczu i surowicy wykorzystywane jest w diagnostyce, prognozowaniu i leczeniu takich chorób jak: szpiczak mnogi, szpiczak tlący się, amyloidoza (skrobiawica, AL), chłoniak nieziarniczy, gammapatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu czy choroba łańcuchów lekkich.