Szczawiany w DZM
Kategoria badań:
Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik to
2-16 dni
Wybierz punkt pobrań, by zobaczyć czas oczekiwania w Twoim punkcie.
Opis badania
Szczawiany w dobowej zbiórce moczu. Oznaczenie stosowane do oceny wchłaniania szczawianów w organizmie, diagnozowania kamicy nerkowej oraz oceny funkcji nerek.
Przygotowanie do badania
Przeprowadzenie dobowej zbiórki moczu (DZM).
W dniu poprzedzającym badanie należy przygotować naczynie o objętości 2-3 litrów z dopasowaną zakrętką i podziałką umożliwiającą odczyt objętości. Zbiórkę dobową rozpoczyna się rano (przykładowo o 6:00), od drugiej dziennej porcji moczu (pierwszą należy odrzucić). Stabilizator (1 fiolka 10 ml 6N HCl) wlewany jest do pojemnika, w którym znajduje się porcja moczu rozpoczynająca zbiórkę. Gdy zebrana objętość moczu przekracza 1 l, do naczynia wlewana jest kolejna 10 ml porcja stabilizatora. Oczekiwane pH stabilizowanego moczu wynosi około 2. Mocz zbierany jest przez 24 h. Ostatnią porcję zbiórki stanowi pierwsza porcja porannego moczu z dnia następnego. Zbierany mocz przechowywać w chłodnym miejscu. Po zakończeniu zbiórki zmierzyć całkowitą objętość zebranego moczu. Po dokładnym wymieszaniu całości odlać porcję moczu do jednorazowego Pojemnika na mocz z nakrętką. W opisie pojemnika uwzględnić: imię i nazwisko badanego; czas rozpoczęcia i zakończenia zbiórki; całkowitą objętość zebranego moczu. Istotne jest odnotowanie użycia stabilizatora moczu: DZM + HCl. Próbkę dostarczać do laboratorium w możliwie najkrótszym czasie.
Uwaga! Jedna probówka stabilizatora HCl (10 ml) przeznaczona jest na 1 litr moczu. W przypadku badania u dziecka lub w innej sytuacji, w której spodziewana jest mniejsza niż 1 litr objętość dobowej zbiórki moczu, otrzymany HCl należy użyć proporcjonalnie. Roztwór HCl jest stężony, należy postępować ostrożnie przy jego rozlewaniu.
Na czczo
Kwas askorbinowy (wit.C ) w bardzo dużych stężeniach (przekraczających 16 mmol/l) może mieć wpływ na oznaczanie szczawianu. Pacjenci powinni powstrzymać się od przyjmowania nadmiernych ilości witaminyC oraz pokarmów bogatych w witaminę C przez co najmniej 48h przed pobraniem próbek moczu.
Kontakt
Przed badaniem konieczny kontakt z punktem pobrań
Oznaczenie stosowane do oceny wchłaniania szczawianów w organizmie, diagnozowania kamicy nerkowej oraz oceny funkcji nerek. Kwas szczawiowy nie ulega w organizmie człowieka rozkładowi. Pula szczawianu w moczu w 10 do 30 % pochodzi bezpośrednio z diety. Szczawian wapnia jest słabo rozpuszczalny i dlatego stanowi najczęstszą przyczyną kamicy nerkowej. U chorych na idiopatyczną kamicę nerkową wydalanie szczawianów do moczu jest wzmożone u jednego na trzech mężczyzn i u co piątej kobiety. W zespołach nieprawidłowego wchłaniania, przykładowo w chorobie Crohna, wapń tworzy w świetle jelita kompleksy z fosforem i kwasami tłuszczowymi, co nasila wchłanianie szczawianu. Wysokie stężenie szczawianów we krwi i w moczu w przypadku rzadkich zaburzeń genetycznych prowadzi do oksalozy (ang. oxalosis), choroby wywołanej przez kryształy szczawianu wapnia (ang. disease caused by calcium oxalate crystals). Poziom szczawianów w moczu wzrasta w 2-4 godziny po posiłku, dlatego oznaczanie szczawianów w przypadkowej próbce moczu jest niemiarodajne. Wzrost stężenia szczawianów w moczu jest konsekwencją przedawkowania witaminy C, metabolizowanej do szczawianu, zatrucia glikolem etylenowym analogicznie metabolizowanym do szczawianu, a także, bezpośrednio zatrucia kwasem szczawiowym obecnym w środkach czyszczących i wybielaczach. Przed przystąpieniem do 24 h zbiórki moczu, należy zgłosić się do Punktu Pobrań po odbiór stabilizatora. Stabilizator: 6N HCl, przechowywany w oznakowanych probówkach szklanych w objętości 10 ml, stosowany jest w proporcji: 10 ml (zawartość jednej probówki) na 1 l moczu. Stabilizator powinien być dodawany do naczynia zwierającego pierwszą porcję zebranego moczu.
Opis badania
Przygotowanie do badania
Więcej informacji
