tlo strony pacjenta
Znajdź badanie, pakiet lub artykuł

Takrolimus, ilościowo

Kod badania: 513Kod ICD: T56

Kategoria badań

Monitorowanie stężenia leków

Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1-4 dni.

Opis badania

Oznaczenie stężenia takrolimusa w krwi żylnej. Badanie wykonuje się monitorowanym leczeniu takrolimusem.

Więcej informacji

Oznaczenie stężenia takrolimusa w krwi żylnej. Takrolimus (nazwa międzynarodowa: tacrolimus; nazwy preparatów handlowych: Advagraf, Modigraf, Prograf, Protopic), makrolidowy lakton wyizolowany z grzyba Streptomyces tsukubaensis, jest silnym lekiem immunosupresyjnym stosowanym w zapobieganiu odrzutu przeszczepów i leczeniu atopowgo zapalenia skóry. Po podaniu doustnym dostępność biologiczna Takrolimus jest niska i zależy od aktywności enzymów CyP3A4/5 i od ilości glikoproteiny P (P-gp), pompy wielolekowej, w enterocytach jelita cienkiego. W krwi 99% leku ulega związaniu z białkami osocza. Takrolimus jest metabolizowany głównie poprzez cytochrom P450A3, a jego metabolity nie mają znaczących właściwości immunosupresyjnych. U chorych na hiperbilirubinemię dochodzi do kumulacji metabolitu, która powoduje błąd systematyczny w oznaczaniu takrolimusa w krwi metodą immunoenzymatyczną. Metabolity leku wydalane są głównie z kałem. Czas półtrwania leku w organizmie wynosi 21 godzin. Przy określonym dawkowaniu, poziom takrolimusa zależy od szeregu leków podawanych równolegle, wpływających na szybkość metabolizmu takrolimusa przez działanie na cytochorm. Oznaczenie leku w krwi przeprowadza się w celu ustalenia optymalnej dawki terapeutycznej i  tym samym, ograniczenia efektów niepożądanych leku, np. uszkodzenia nerek.

W hiperbilirubinemii dochodzi do kumulacji metabolitu takrolimusa powodującej błąd systematyczny w oznaczaniu  takrolimusa w krwi metodą immunoenzymatyczną.

Wzrost stężenia leku: przedawkowanie, równoległe stosowanie leków, jak między innymi: ketokonazol, flukonazol, itrakonazol, worykonazol, erytromycyna, inhibitory proteazy, bromokryptyna, kortyzon, dapson, ergotamina, gestoden, lidokaina, mefenytoina, mikonazol, midazolam, nilwadypina, noretyndron, chinidyna, tamoksyfen, oleandomycyna, sok grejpfrutowy, lanzoprazol, cyklosporyna;

Obniżenie stężenia: błędne stosowanie, równoległe stosowanie leków: ryfampicyna, fenytoina, dziurawiec zwyczajny, fenobarbital, kortykosterydy, karbamazepina, metamizol, izoniazyd.

Opis badania

Więcej informacji