Test EMA

Test EMA jest badaniem stosowanym w diagnostyce sferocytozy wrodzonej i innych membranopatii krwinek czerwonych. Sferocytoza wrodzona, HS (ang. hereditary spherocytosis) jest najczęstszą formą wrodzonej niedokrwistości hemolitycznej, spowodowaną nieprawidłowością budowy błony komórkowej i cytoszkieletu erytrocytów, wynikającą z niedoboru jednego lub kilku białek strukturalnych, w tym tzw. przezbłonowego białka prążka 3. Niedobór strukturalnych białek zmienia morfologię krwinek i skraca ich czas przeżycia. HS ujawnia się w każdym wieku, lecz postać ciężka rozpoznawana jest najczęściej u dzieci i młodzieży. Test EMA służy do wykrywania niedoboru białka prążka 3 w błonie erytrocytów. W teście mierzona jest intensywność świecenia barwnika immunofluorescencyjnego 5-maleimidu eozyny, EMA (ang. eosin-5-maleimide), wiążącego się z białkiem prążka 3. Świecenie związanego barwinika jest proporcjonalne do ilości białka w prążku 3, a  ilość białka 3 jest proporcjonalna do ilości pozostałych białek strukturalnych odpowiedzialnych za kształt krwinek. Pomiar wiązania EMA dokonywana jest za pomocą cytofluorymetrii przepływowej. Test stosowany m.in. w diagnostyce kriohydrocytozy, pyropoikilocytozy, niedokrwistości dyserytropoetycznej typu II.